读后感可以是对作品的各个细节和整体结构的分析和思考,帮助我们掌握作品的核心思想和艺术特点。小编为大家准备了一些优秀的读后感范文,其中包含了对作品情节、人物塑造、意义和影响等多个方面的深入分析。
书海拾贝初二作文
想看,喧风迟日,葡萄水绿,船棹轻摇。想听,草烟低徊。云霭高转,子规雨慢。想追,白璧青钱也无处可买的春天。泠泠水声中。一点相随马,想寻,浅醉未醒时,新凉的夜里,水暗山明中,熠熠的双星。
我至今没有多少长期的爱好往往三分钟的热度,唯读书不同,自从认字起十四年的生活里溢满书香,若问我为何爱书我也解释不清,只能说那里面蕴藏着无数珍珠隐藏着无法复制的美,只有一生追寻的人才能瞻仰其风骨,这个解释是抽象含糊的,但是读书之事本就玄之又玄,很难参悟体透。
小时候,“文学”还是模糊的概念。直到有一天我心血来潮在图书馆借了一本放在文学书架上的书。那本书讲了一个战争年代生死不渝的故事,当我带着好奇心的读完整本书后,眼泪止不住流下来,想不到还有这样美丽的魔法能在白纸上绘出唯美的话,以神灵的力量抓住心魄!我被文字所感动,所震撼吸引,从那时起我走上了文学的台阶,之后我就徜徉书海。当夜在窗外睡熟的时候,窗前的灯依然醒着。我选一本书,选一条前人的路,留下我的足迹。那里有江南的粉墙黛瓦,也有漠北白水黑山。有明眸皓齿,顾盼生辉的柔媚。也有金戈铁马,不破楼兰终不还的豪迈。我看到笔者在纸上留下一行墨迹,那些欢喜或忧伤,脆弱或坚强的句子里,跳动着一颗热血澎湃的心。
说起喜欢的是人是有一番波折的现实懵懂无知,觉得哪位多好,没有什么可以比较的。或许因为青春期的多愁善感之后,我疯狂迷恋上纳兰容若的词那样超一脱俗的贵公子那样宁静凄美的词,一时间摘抄本上都是充满淡淡忧伤的句子,笔下飘逸着容若的身影。在后来因好友推荐读了本仓央嘉猎的传记,一瞬间就迷醉于皑皑雪山上的佛陀,那世间最美的情诗,每一句都韵味无穷,百读不厌,朗朗上口。
名家的作品见多了,自己的手也痒,于是也开始看文字在自己的笔下流淌,任时间走近又走远,只专注于笔尖的方寸间,沉浸在格子纸的天地里。记录早春在城市的荒杂中舒展端庄圣洁的玉兰;书写盛夏的凉亭上枝繁叶茂、紫花烂漫的藤萝花;眷恋初秋山楂树之头,红宝石般明亮的簇簇果实惦念数九寒冬的傍晚,薄雪映衬下的纯白世界。
文字的原野中回荡着歌声,似乎脚步匆匆,似乎从远方传来,听不真切,却带着阳光的温度,那是我与书相伴的日日夜夜,有旧时光的温柔,新日子的激扬的青春,不遗余力地绽放,不顾一切的明媚。
将本文的word文档下载到电脑,方便收藏和打印。
书海拾贝初二作文
莎士比亚曾说过:生活里没有书籍,就好像鸟儿没有翅膀。书是知识的海洋,而我是一叶小舟,自由自在的在书的海洋里遨游。
我喜欢阅读,和窃读记的作者一样,也会废寝忘食的阅读各类书籍,多次感到饥肠辘辘是因为饭菜的香味提醒我该吃饭了。在阅读时,看到书中的主人公胜利时,我会高兴的手舞足蹈;看到书中的主人公失败时,我会垂头丧气;看到邪恶的人没有受到惩罚的时,我会暴跳如雷我不仅仅是在阅读,我是在与书中的人物共同生活,一起编织着与他人不同的故事。
伟大的高尔基说过:书籍是人类进步的阶梯。书里面不仅仅有知识,还可以教你做人的道理。在我看来,阅读一本书就是构建一座房子。建房子首先需要稳固的地基,刚开始看书的时候,也就是刚开始打地基的时候。看到中间,书里出现的主人公和反派人物就好比是楼房的钢筋水泥,而他们发生的每一件事,就好比我们建好一层楼,随着故事情节的发展我们的楼房越来越高,直达顶层。这时候我们的楼房就有了初步的框架,你以为这样就结束了吗?最后才是最重要的,也是最关键的一步,那就是装修。我认为的装修就是你看完这本书理解的深度,装修也有好有坏。你把书认真的看完了,你就已经把知识殿堂建好了,你如果没有好好看,最后你的房子就会倒塌。
不断地阅读,不断地积累,我们阅读的方法会越来越多,我们的只是殿堂会越来越丰富,我们构建的房子也会越来越美丽,从中受益良多的是我们自己。
就这样阅读下去吧,我喜欢在书海的遨游中成长。
书海拾贝作文
炎炎夏日,如获至宝地捧起一本《草房子》,心中的酷暑早已荡然无存。
这样的美贝数不胜数,让人流连忘返。是啊,一本好书,如一场甘雨,又恰似一杯冰淇淋,给骄阳似火的夏送来阵阵清凉。好书,是良师,似益友,让人一生受用,受益匪浅!
书海拾贝初二作文
这个季节,总让人不犹地浮想联翩。玉脂般的花儿,飘飘然,缓缓地归于尘埃。杨柳岸,流水脉脉,燕子双飞过。我孑然彳亍,此刻内心充满着写意,把思想放纵成脱缰的野马,让它在书海里驰骋、腾跃......
每每邂逅一个故事,总让人惊艳感叹。细细品读,才发现里面风光旖旎,感人至深。在史海钩沉的岁月中,似水奔流而逝的流年,浪淘尽多少千古风流人物。古典沉郁,书海拾贝,书香伴我成长,让我懂得了,收获着,吮吸那来自知识源泉的点点滴滴。
人生忽忽如白驹过隙,怎能为了世人眼里一点蜗角虚名,而委屈了这一颗傲岸的头颅?这一结局,非屈平不尽志所致,不尽力所致,是小人害他,楚王误他!他有心,天不予啊!
历史的长河静静地流淌,侵蚀了忠骨的残骸,却抹不掉屈平不泯的心。在书海里,我学到了许多许多!绵绵江水东逝去,而历史又不断地重演......
少年志,英雄情,秦始皇的仪仗威风凛凛,孤谈笑何畏惧!问心呐喊:“彼可取而代之!”乌江情,霸王泪,残阳铺江似血。鸿门宴,义放刘邦小儿,不是不听亚父范增良言,而是我项籍博大的胸怀不惧刘邦的阴险。“虞兮虞兮奈若何”一曲《垓下歌》上演虎帐别姬的千古悲剧。四面楚歌,横刀跃马,宝剑嗜血,无颜面对江东父老,我项籍今日一死,成全了大汉“大风起兮云飞扬”
他曾是何等的风光——父亲是金銮殿前的'股肱重臣,身为富贵荣宠的相国之子。白马轻裘的少年,最终却潦倒一生。“落花人独立,微雨燕双飞”当这个风流少年开始展露才华的时候,却逢家道中落。但只要小山肯放低一点身段,顺应一些人情,何愁没有大好前程。但他却?不!不!不!拒东坡,反安石,怀才不遇屡遭排斥,还差点命丧黄泉。
书海拾贝初二作文
不知从何时起,爱上了读书。怀着平和的心情,行走在字里行间、风起云涌的大千世界,总会带给我一点点的欣喜、快慰和信心。那时感觉最平常不过的文字,便是这世界上最具美感的事物了。
一、在痛苦和磨难中成就辉煌。
在迎接中考的日子里,我就像一只蜗牛,背负着铅制的壳,浸泡在几乎凝固的空气中,缓慢地爬行。面对毫无生命的试题,我想放弃。丢下笔,倒在床上是多么美妙的一件事啊!但是不行,罗曼罗兰的《名人传》告诉千千万万的人们,成功是需要顽强奋斗精神的!当这种信念滑过我的大脑时,疲惫和烦躁就会烟消云散。我不是名人,没有贝多芬、米开朗基罗和托尔斯泰的坎坷人生经历和复杂、矛盾的思想。只因为神游其中,也可略知其精华,稍领其意味。在遭受家庭不幸和社会排斥的人,没有在孤独和痛苦中死亡,而是在经历磨难的同时,不屈不挠的抗争!他们的思想,也许我们一生都无法体会。但从书中,至少我们应知晓“梅花香自苦寒来”。比起三位伟人受到的磨练,我这些苦闷简直不足挂齿。“拿起你的书本,去奋斗吧,人生一样精彩!”我这样对自己说道。
《名人传》教会了我生于忧患的道理。在想放纵时,我克制了欲望。
二、在黑暗与压迫中消沉灭亡。
在夜深人静时,我会到旧北京去体会那时人们的酸甜苦辣。老舍的《骆驼祥子》我百看不厌。正如都德所说,书不止是书,它们是以往时代的生活。这样的文字,似乎让我徜徉在旧北京城。我为祥子初到城里时的热情、勤劳和朴实所打动,由衷地希望这个人有好报;我为经历了三起三落后潦倒的祥子的麻木和狡猾而感慨,为当时社会的黑暗摇头。全身心地投入到文章中,深切体会老北京风情之后,我不免回首望望当今社会。我们幸运地降生在了新中国,回味着旧时代的不堪现实,我们又有什么理由不珍惜呢?当时的社会不让好人有出路,而现在则是让每个人都可以有出路。着关键便是要靠奋斗了。
《骆驼祥子》教我认识了旧北京的社会风貌,体会真实的人间冷暖。
三。在母爱与童真中感受和谐。
在物质生活日益富裕的今天,我们往往会忽略最原始也是最纯真的思想。这时,书便是最好的知己,帮助你找回丢失已久的自然之美。那是毫无污秽的神圣之地。也只有书籍,才具有这种净化心灵的作用吧!看世纪老人冰心的《繁星》《春水》,感触颇深。这短小精练的诗却包含深刻哲理。在细细品读其间韵味,便有了这样的感受:读好书如同和伟大的作者交谈,就像一次精心准备的谈话。在谈话中,作者只向我们展示最好的思想。让我获得最有营养的“精神食粮”。一遍遍反复揣摩诗中意境时,智慧也在提升,思想在飞扬。这清新淡雅而又晶莹美丽的诗句,可使心境如湖水般平静无波。这明白晓畅而又情韵悠长的诗句,使我们感受到来自天界的美感,仿佛正乘月亮船在银河中漂流。
《繁星》《春水》给我最美的境意,唤起心中的纯真美好。
读书是愉快的,写作更是其乐无穷。我在文字的簇拥下,终会到达思想的华美殿堂!让我们都参与这旅行,在书的海洋中畅游,一身轻松地走向未来!
书海拾贝作文
轻叩诗歌的大门,弹奏古词里的乐谱,拾起书海里的知识之贝,这是阅读,是人生旅途中的一大乐趣。打开书籍之库,那灿灿发光的是书本,翻开一页页纸章,记录的是人生光塔。伟大的作家们用笔尖撰写着令人肺腑的名句诗篇;用孜孜不倦的教诲让人们静下心来览尽书中柔雅,读透书中哲理,看透书中给予的启发;用哲理的言谈指引每一个正在阅读的人儿。老先生孔丘曾经说过:“学而不厌,诲人不倦”,静下心来一起领略那文采的诗篇。
读一本书,莫不如读一本精致的书,正所谓:“腹有诗书气自华,读书万卷始通神”。上帝在我们降临世间的那一刻,赐予了我们美丽的心灵之窗——眼睛,是想让我们看看那些曼妙的故事,欣赏属于自己心中的那份憧憬。知识好像沙石下的泉水,掘得越深,泉水越清;是珍贵宝石的结晶,文化是宝石放出的光泽泰戈尔。不单我这样认为,每一个能阅读书籍的人,也是如此吧,我的人生好似一本书籍,我渴望着纸章里的生活,无数感人故事,动人语言,让我感受到书籍的无限魅力,就像是屹立在汪洋大海中的灯塔人生导师一般。读一本好书就是和许多高尚的人谈话歌德,鸟儿也是如比,不断努力着学习最后吟唱出悦耳的歌声,这是每个人心底的秘密,仿佛只能在书籍中与之交谈,忘却一切,徜徉在书海之中。
阅读最大的理由是想摆脱平庸,像东晋诗人陶渊明一样,“结庐在人境,耳无车马喧。问君何能尔,心远地自偏”。早一天就多一份的精彩,迟一天就多一天的平庸与困扰。让我们读一读杜甫的“读书破万卷,下笔如有神。”带给我们读书的信仰,读一读奥斯特的“光明带给我们经验,读书给我们知识。”带给我们读书的好处,读一读普希金的“人的影响短暂而微弱,书的影响则广泛而深远。”带给我们书籍恰似一个完美的人生。读一读郭沫若的“读不在三更五鼓,功只怕一曝十寒。”带给我们要勤学。阅读是人生的一大享受,是学子们向往的天堂,更是把心灵安放的静谧地方。如果把生活比喻为创作的意境,那么阅读就像阳光池莉。早晨的朝阳冲破了黎明的黑暗,轻拂过一缕缕和煦的微风,阳光照射在学子们的脸上,这是上天赐予我们阅读的时机。
书海拾贝作文
很显然,牛顿是相当谦逊的,将自己的一切成就比喻为贝壳。不过,我们(以及牛顿)很幸运,我们捡贝壳有着现成的工具与搜索方法,那就是书籍。
书籍是历代人对自身知识、经验与感觉的记录。毫不夸张的说,它是我们打开光明之门的钥匙,于无尽黑夜中的一团火焰。在市场与时间的大浪淘沙之下,大部分有益的书籍被保留下来,作为人们一步登天的垫脚石。这些信息之宝贵,看上去是不言而喻的。
“曾经我是瞎的,如今我看的见。”――马太福音。
这种现象存在多年,十分普遍。“读书蔑视”的幽灵始终挥之不去。“知识分子臭老九”的声音也从未消失。校园中学习荒废、荒疏阅读、视书如粪土的人也绝对不少。
“物竞天择,适者生存。”——达尔文。
如今,时代筛选人们的唯一准则就是学习。因此,与其将自己沉浸于只能带来一时快感的虚拟世界,不如努力吸取永不失值的知识。
俗语常道:“腹有诗书气自华”。举手投足之间,一个人的气质才华展露无遗。一个真正博览群书之士,其精、气、神都令人为之钦佩,这与他的阅读量密不可分。
“板凳要坐十年冷,文章不写半句空”,这能很好的描述学霸的诞生:无论智力如何,要想出人头地,就不得不从如山般堆积的书籍中广览群学,因为知识储备是一切的基础。
伙伴们,阅读的一切优点、益处,我们已经足够了解。工具在你手中,现在,接住这个名为“书籍”的工具,找到那块属于你的贝壳吧。
书海拾贝初二作文
我爱运动,我爱旅游,我爱画画,我更爱看书,书籍让我的生活慢慢充实。莎士比亚曾经说过:“书籍是全世界的营养品,生活没有书籍,就好像没有阳光,智慧时没有书籍,就好像鸟儿没有翅膀。”鲁讯也曾经说过:“读书是吸收营养。”书让我的人生增添智慧,生活没有书籍,就好像没有阳光。
真的,书籍让我的生活里充满了智慧。有一天,我在房间里练毛笔字,练着练着,我正要让毛笔沾到墨水时,一不小心,把墨水时,一不小心,把墨水打翻,墨水溅到了我新买的衣服上,我焦急这中,想起《十万个为什么》里解决被墨水沾到的衣服上的办法:拿热米饭在墨水溅到的地方搓一搓,再到水中漂一漂,就行了。我立刻拿到热米饭,在被墨水溅到的搓一搓,漂一漂,果然有用,墨水印全没了。
书籍像一张通向世界各地的机票,我读着《桂林山水甲天下》的语句:“漓江的不真静呀,静得让你感觉不到它在流动;漓江的水真清啊,清得可以看见江底的`沙石;漓江的水真绿啊,绿得仿佛那是一块无暇的翡翠。”读着读着,桂林漓江的美景仿佛出现在我的眼前,我身监其境,我也在桂林游览。
读书可以让我认识许多英雄,可以让我增加许多知识,可以勾起我许多想象……我爱读书!
书海拾贝初二作文
阅读修身,能让人生更加精彩。人在书的海洋中遨游,方能进步不止。
清爽舒适的早晨,是读书的最佳时候,我来到书桌前,一缕明媚的阳光透过窗户照了进来,舒缓而又温暖。我轻轻地翻开了我的挚爱――《哈利波特与密室》。走入那惊心动魄的情节之中:只见我们的主人公――哈利波特,正手握闪闪发光、坚固无比的青铜剑,在他的面前,是一条通体绿盈盈的蛇怪,身上泛着毒蛇特有的艳丽光芒,身子有橡树的树干那么粗。它把上半身高高地伸在空中,扁平的大脑袋在石柱上胡乱穿绕,像喝醉酒一样。忽然,这条巨大的蛇怪猛地向哈利扑了过去,而哈利也以“迅雷不及掩耳之势”挥出青铜剑,刺向巨蛇,呀!锋利的毒牙刺中了哈利的肩膀,鲜血一滴一滴的流下来,而蛇怪也被刺成重伤,难道是两败俱伤吗?难道哈利就要死去了吗?不,是福斯特,它的凤凰眼泪救了他,哈哈!真是虚惊一场!
著名的皮丁曾说过:“世界上有很多书,但只有会读书的人才能够获得知识。”是啊!你说世界上的书多不多?当然多了。但会读书的人又有多少呢?只有善于读书的人,才能学以致用,达到学富五年、博古通今的境界。
光会读书还不行,重要的还是坚持。
“读万卷书,行万里路”。古今中外,哪个名人不是通过读书才有如此大的成就的呢?学问尤高的司马光,在早年刻苦学习,不停地挤出时间来夜以继日的读书,才完成了史学巨著――《资治通鉴》。发愤写《史记》的司马迁,自然也在年轻时读了不少史书。中央电视台《朗读者》著名主持人董卿,也是个书迷。她带领观众徜徉在书海中,走进《诗词大会》国度,领略文学魅力……由此可见,读书的重要性,贵在坚持,读的书越多,走的路才越长。
阅读,让人生更精彩,有好书相伴的人生,一路上总会花开花落、进步不止。来吧!和我一起遨游书的海洋吧!
书海拾贝作文
在金色的秋天,我们学校的“书香校园”读书活动拉开了序幕。
手捧漂亮的《书海拾贝》,黄色的封面,我仿佛就是那个男孩在海边津津有味地读书。每当遇到优美的语句,我就像收获了宝贝一样,便迫不及待地打开《书海拾贝》,将它记在上面。一次写作文时,我根据摘抄的句子改写了一段话写在我的作文上,为此,张老师在班中读了我的作文。我真没想到摘抄会产生如此的效果,这让我信心倍增。在读书的过程中,逗人之处,我会捧腹大笑;难过之处,我会流下伤心的眼泪;动情之处,我会情不自禁地朗诵起来……书中介绍的人物长相、特征,读着读着,我的脑海中立刻就会浮现这样的画面,仿佛活生生的人物来到我的面前。有时,我还会跟着作者去那美妙的仙境免费旅游一番。
我要说,读书是快乐的。
书海拾贝初二作文
书,是我的伙伴,它带我领略充满智慧的海洋。与书交往,让我感到无比的幸福和快乐!
书,一直陪伴着我。它总是静静地躺在书柜上;它总是默默奉献自己的知识。从我接触书开始,我就觉得“我读书,我快乐”!
福建三明沙县沙县城三小学六年级:程舒锜。
书海拾贝内容作文
不知从何时起,爱上了读书。怀着平和的心情,行走在字里行间、风起云涌的大千世界,总会带给我一点点的欣喜、快慰和信心。那时感觉最平常不过的文字,便是这世界上最具美感的事物了。
在痛苦和磨难中成就辉煌。
在迎接中考的日子里,我就像一只蜗牛,背负着铅制的壳,浸泡在几乎凝固的空气中,缓慢地爬行。面对毫无生命的试题,我想放弃。丢下笔,倒在床上是多么美妙的一件事啊!但是不行,罗曼罗兰的《名人传》告诉千千万万的人们,成功是需要顽强奋斗精神的!当这种信念滑过我的大脑时,疲惫和烦躁就会烟消云散。我不是名人,没有贝多芬、^v^和托尔斯泰的坎坷人生经历和复杂、矛盾的思想。只因为神游其中,也可略知其精华,稍领其意味。在遭受家庭不幸和社会排斥的人,没有在孤独和痛苦中死亡,而是在经历磨难的同时,不屈不挠的抗争!他们的思想,也许我们一生都无法体会。但从书中,至少我们应知晓“梅花香自苦寒来”。比起三位伟人受到的磨练,我这些苦闷简直不足挂齿。“拿起你的书本,去奋斗吧,人生一样精彩!”我这样对自己说道。
《名人传》教会了我生于忧患的道理。在想放纵时,我克制了欲望。
在黑暗与压迫中消沉灭亡。
在夜深人静时,我会到旧北京去体会那时人们的酸甜苦辣。老舍的《骆驼祥子》我百看不厌。正如都德所说,书不止是书,它们是以往时代的生活。这样的文字,似乎让我徜徉在旧北京城。我为祥子初到城里时的热情、勤劳和朴实所打动,由衷地希望这个人有好报;我为经历了三起三落后潦倒的祥子的麻木和狡猾而感慨,为当时社会的黑暗摇头。全身心地投入到文章中,深切体会老北京风情之后,我不免回首望望当今社会。我们幸运地降生在了新中国,回味着旧时代的不堪现实,我们又有什么理由不珍惜呢?当时的社会不让好人有出路,而现在则是让每个人都可以有出路。着关键便是要靠奋斗了。
《骆驼祥子》教我认识了旧北京的社会风貌,体会真实的人间冷暖。
在母爱与童真中感受和谐。
《繁星》《春水》给我最美的境意,唤起心中的纯真美好。
读书是愉快的,写作更是其乐无穷。我在文字的簇拥下,终会到达思想的华美殿堂!让我们都参与这旅行,在书的海洋中畅游,一身轻松地走向未来!
书海拾贝内容作文
在成长过程中,有诸多乐趣一直伴随着我的读书生活。在读书的时候,我好像并没有什么明确的目的,只是想做一个快乐的读书人,在书中畅饮生活。
可是三年前,我并不是个快乐读书人,那时的我,在爸爸妈妈的殷切期望和文学兴趣班的压力下,苦恼地背着《三字经》、《弟子规》、《唐诗三百首》……直到我遇见一个小女孩。
第一次见到她,她跟我差不多年纪,穿着一件白*棉布裙,裙摆上染了几块红*紫*的浆果汁,还撕破了两条口子。她眨着亮晶晶的眼睛,介绍自己名叫小豆豆,说要带我去参观她的学校,我被她纯净的笑容感染,跟着她沿着芳草萋萋的小道一路走去,直到两棵枝叶繁茂的大树挡住去路。我抬头看,树间挂了一个小牌子——巴学园。小豆豆带我走进一辆没有轮子的电车,电车里搭了很多架子,上面摆着一排排故事书和五颜六*的图画书,原来这是图书室。好多小孩子吵吵嚷嚷地挤在一起,有高声朗读的,有嚷着要交换书的,还有放声大笑的,最令我惊讶的是,竟然还有孩子一边看书一边唱歌……我突然发现,读书可以很快乐,只要看自己喜欢的书,用自己喜欢的方式看。
是的,正是读了黑柳彻子的小说《窗边的小豆豆》,让我明白了快乐读书的真谛。我向爸爸妈妈要求以后读书我自己挑,从此我把晦*深奥的古文先放在一边,换成我感兴趣的书:童话、寓言、天文、地理、历史、古生物,还有十万个为什么,我的世界变得无限广阔。我的读书方式也很自由,课余、睡前、星期天,甚至在家上厕所时,都是读书好时机,信手拈来,开卷有益。
也许随着我慢慢长大,我会喜欢更多类型的书,比如文学巨著和古文,有那么多的好书等着我读,让我对长大充满好奇和期待。但我不着急,我像是在海边拾贝的小孩,虽然前面也许有大海螺,我却不愿放弃沙滩上五颜六*的小贝壳,我自由自在地拣拾、欣赏,它们带给我的快乐会伴随我一生。
点评:
以《窗边的小豆豆》为切入点,展现了自己广泛的阅读,“信手拈来,开卷有益”!语言通晓流畅。结尾新颖的比喻是点睛之笔。
经典好书海底两万里的读后感
五年级下学期,我在家里认真读了一本科幻巨着《海底两万里》有感而发。
《海底两万里》是法国着名科幻小说家儒勒·凡尔纳科幻小说系列中的一本。它的故事曲折惊险,引人入胜,它的画面多姿多彩,气象万千,读来令人惊心动魄。
读这本书的时候,仿佛和主人公一起畅游了海底的世界,红海、地中海、爱琴海、黑海、大西洋、南极、北极、北冰洋,遇见了许多极为罕见的植物、海产品、海洋动物、世纪战舰的残骸等等,许多有趣的事情,使我开拓了视野,丰富了自己的知识,使我感受到海洋世界的神秘莫测。
《海底两万里》这部让人惊心动魄的巨着告诉我们:要学习阿龙纳斯教授乐观向上的精神;学习仆人康塞尔对主人忠心耿耿与无私的精神,学习尼摩船长的勇气,和见到朋友有危险的时候奋不顾身去营救的精神。这部小说还告诉我们,人要有勇于探险的精神,才能发现这大自然的无比美妙。
读了这部科幻小说,我感叹作者的妙笔生花,这些伟大作家们用他们毕生的知识与智慧创作出世界名着,以其盛久不衰的魅力,感染着一代又一代的人。
这个假期,我怀着无比兴奋的心情读了《海底两万里》这部小说。这部小说给了我极大的震撼。它告诉了我许多我在课本上学不到的知识。作者在海底遨游,能看见许多珍贵的鱼儿,又能经历许多稀奇古怪的事,我好羡慕作者。
阿龙纳斯被美国海军部部长邀请去寻找令人们不得安宁的“独角鲸”。在船上认识了尼德;兰,并成了好朋友。他们在一次次地追逐“独角鲸”,但都没有成功。在一次捕捉过程中却不幸与其仆人掉入水中,却意外游到了这只怪物的脊背上。后来得知这只惊动一时的独角鲸原来是一艘构造奇妙的潜水船。这潜水船是一位叫尼摩船长在大洋中的一座荒岛上秘密建造的,其船身坚固,利用海洋发电。尼摩船长邀请阿龙纳斯作海底旅行。他们从太平洋出发,途经珊瑚岛、印度洋、红海、地中海,然后进入大西洋,看到许多稀罕的海生动植物和水中奇异景象。最后,当潜水船到达挪威海岸时,阿龙纳斯不辞而别,把他所有知道的海底秘密公之于世。
看完这一本书,我想到了一个充盈丰富的世界,一片浩瀚无边的海洋,尼摩船长带着我们一起探索海底的奇妙。在这本书里,我感受到了平时感受不到,想到了我们平时想象不到的东西。
在这本书里,你可以知道海底森林是能漫步的;可以知道在海底是如何打猎的;可以知道尼摩船长是怎样制服鲨鱼的;还可以了解到诺第留斯号是怎样冲破冰山的围攻脱离险境,安然无恙地奔驰在危机四伏的海底的;这里能给你全新的感受,体验到另类,刺激的人生。
今天,我读了《海底两万里》这本书,感受很深。
这本书讲的是:一名生物学家阿龙纳斯和鹦鹉螺号潜水艇的主人尼摩船长一起乘坐着鹦鹉螺号潜水艇开始了充满传奇色彩的海底之旅。一起周游了太平洋、印度洋、红海、地中海、大西洋以及南极和北冰洋,遇见了许多罕见的动植物,还有海底洞穴、暗道和遗址等等。让我知道了大量的科学文化和地理地质知识,尤其是光的折射、珍珠的分类、采集、潜水艇的构造。。。…这些东西如今都已变成了现实,我感叹作者儒勒·凡尔纳的想象力,竟能在还未发明电灯的社会中预料到未来的世界,把科学与故事结合,创造出一个神奇的海底世界。
读完这本书,我决心一定要学习尼摩船长这种舍己为人的品质!
这次寒假期间,我看了许多书,其中最让我爱不释手的书是《海底两万里》,这本书非常有意思,我两天就把这本书看完了,这本书讲的是:阿尤纳斯教授和助手康塞尔,鱼枪手尼德为了抓海怪竟被潜艇鹦鹉号的舰长尼摩软禁,并开始惊险的海底之旅……周游了太平洋、印度洋、红海、地中海、大西洋以及南极和北冰洋,遇见了许多罕见海底动植物,还有海底洞穴、暗道和遗址等等。让我知道了大量的科学文化和地理地质知识,尤其是光的折射、珍珠的分类、采集、潜水艇的构造……虽然这些东西如今都已变成了现实,但仍让我佩服作者的想象力,竟能在那个时代预料到未来世界,把科学与故事结合,创造出一个神奇的海底世界。跟随故事情节,我在不知不觉中学到了在课本上学不到的知识。
另外我还非常佩服龙纳斯教授的乐观向上精神;佩服教授的仆人康塞尔对主子的忠心耿耿与无私精神;佩服尼摩船长的勇气,和他那见到朋友有危险的时候就会奋不顾身的去营救的精神,这些都值得我去学习,学习他们面对困难坚持不懈的精神。
未来的世界是奇妙的,需要我们去探索,发现和创造性的想象,但不管怎样,这都需要我们好好学习,才能在将来梦想成真。这就是《海底两万里》给我带来的启发。
书海拾贝初二作文
世上可做可不做的事是做不完的,永远要去做那些最值得做的事。读书也是如此。正确的做法是,在所有的书中,从最好的书开始读起。一直去读那些最好的书,最后当然就没有时间去读较差的书了。
书籍少的时候,我们往往从一本书中读到许多东西。如今书籍愈来愈多,而我们从书中读到的东西却愈来愈少。我们对书中有的东西尚且挂一漏万,更无暇读出书中没有的`东西了。
开卷有益,但也可能无益,甚至有害,就看它是激发还是压抑了自己的创造力。我衡量一本书价值的标准是:读了它之后,我自己是否也遏止不住地想写点什么。自我是一个凝聚点,不应该把自我溶解在大师们的作品中,而应该把大师们的作品吸收到自我中来。对于自我来说,一切都只是养料。
读书犹如采金。有的人是沙里淘金,读破万卷,小康而已。有的人是点石成金,随手翻翻,便成巨富。
(摘自周国平的《在维纳斯脚下哭泣》)。
书海拾贝好词好句子精选194句
2.千峰开戟,万仞开屏。日映岚光轻锁翠,雨收黛色冷含青。枯藤缠老树,古渡界幽程。
3.卓越的人一大优点是:在不利与艰难的遭遇里百折不饶。——贝多芬。
4.月明清露冷,八极迥无尘。深树幽禽宿,源头水溜汾。飞萤光散影,过雁字排云。
5.度尽劫波兄弟在,相逢一笑泯恩仇。——鲁迅。
6.科普阅读。
7.竹摇青佩疑闻语,鸟弄余音似诉愁。鸡犬不通人迹少,闲花野蔓绕墙头。
8.通过班会、广播等窗口,对该活动的目的意义进行宣传。
9.飘扬翠袖,摇拽缃裙:飘扬翠袖,低笼着玉笋纤纤;摇拽缃裙,半露出金莲窄窄。
10.贯通一姓身归本,只待荣迁仙录箓名。
11.只有这样的人才配生活和自由,假如他每天为之而奋斗。——歌德。
12.玄猿白鹿随隐见,金狮玉象任行藏。
13.为金钱而工作的,怕遇到更多的金钱,忠诚不立在金钱上。
14.处处窗轩吟白雪,家家院宇弄冰弦。今宵静玩来山寺,何日相同返故园?
15.翠藓堆蓝,白云浮玉,光摇片片烟霞。虚窗静室,滑凳板生花。乳窟龙珠倚挂,萦回满地奇葩。
16.复道回廊,处处玲珑剔透;三檐四簇,层层龙凤翱翔。
18.工作要求。
19.钩儿只一歹。版篓下来长,便把夺门揣。踢到美心时,佳人齐喝采。
20.窄砖偏会拿,卧鱼将脚。平腰折膝蹲,扭顶翘跟。扳凳能喧泛,披肩甚脱洒。
21.岩前古庙枕寒流,落目荒烟锁废丘。白鹤丛中深岁月,绿芜台下自春秋。
22.春采百花为饮食,夏寻诸果作生涯。秋收芋栗延时节,冬觅黄精度岁华。
23.书籍把我们引入最美好的社会,使我们认识各个时代的伟大智者。——史美尔斯。
24.全员捐书,成立班级图书角。
25.峰岩重叠,涧壑湾环。虎狼成阵走,麂鹿作群行。无数獐?钻簇簇,满山狐兔聚丛丛。千尺大蟒,万丈长蛇。大蟒喷愁雾,长蛇吐怪风。道旁荆棘牵漫,岭上松楠秀丽。薜萝满目,芳草连天。影落沧溟北,云开斗柄南。万古常含元气老,千峰巍列日光寒。
26.石径重漫苔藓,柴门蓬路藤花。四面山光连接,一林鸟雀喧哗。密密松篁交翠,纷纷异卉奇葩。地僻云深之处,竹篱茅舍人家。
30.夜深了,多日的疲乏,与逃走的惊惧,使他身心全不舒服。
31.因感这月清光皎洁,玉宇深沉,真是一轮高照,大地分明,对月怀归,口占一首古风长篇。
32.一个人必须经过一番刻苦奋斗,才会有所成就。——安徒生。
34.一个伟大的人有两颗心:一颗心流血,一颗心宽容。——黎巴嫩·纪伯伦。
35.手捧漂亮的《书海拾贝》,黄色的封面,我仿佛就是那个男孩在海边津津有味地读书。每当遇到优美的语句,我就像收获了宝贝一样,便迫不及待地打开《书海拾贝》,将它记在上面。一次写作文时,我根据壳”会被我错过,那是因为世界上没有一个人可以把所有精致的“贝壳”都捡完。有时候我真想让世界上所有的好书都搬到我的家里,让我慢慢地阅读。
36.夜还很黑,空中有些湿冷的雾气,心中更觉得渺茫。
37.书海拾贝的意思是,在书的海洋中捡贝壳。
39.美猴王领一群猿猴、猕猴、马猴等,分派了君臣佐使,朝游花果山,暮宿水帘洞,合契同情,不入飞鸟之丛,不从走兽之类,独自为王,不胜欢乐。
40.书海里有很多珍贵的知识,就像大海里的贝壳,都是我们弥足珍贵的东西。
41.在人生的道路上,只有播种才会有收获,只有付出才会有好结果。请做一个播种者吧!即使不会有...
42.金光万道滚红霓,瑞气千条喷紫雾。
书海拾贝初二作文
书海拾贝中无数的成功者的经历都告诉我们:外因并不是决定因素,内因才决定了事物的最终走向。学生的成长应该是学生自己的事,只有调动和依靠学生自身积极因素才能真正做到。美国作家巴德·舒尔伯格七八岁时写了第一首诗,母亲对他的评价是“精彩极了”,父亲的评价恰恰相反:糟糕透了。从母亲的“赏识”声中,他得到了爱的力量,那成了他今后灵感和创作的源泉;从父亲的批评声中,他得到了警告的力量,于是不时提醒自己“小心、注意、总结、提高”。
在这两种力量的鼓励下,他终于成为一个著名的作家。透过这个事例,我们可以认识到,赏识是很多促进学生成长的催化剂中的极为有效的一种,它能够激励、唤醒、鼓舞学生内在的积极因素,从而使很多的不可能成为可能。
很多时候,我们怨天尤人,埋怨学生不够聪明,埋怨好心得不到好报,静下心来,想想平日里那些毫不起眼的孩子,那些尽惹我生气的宝贝,原来也都有可爱的一面。猛然醒悟:其实,每一个孩子都有自己的闪光点,只是有时匆忙的步履,泥泞的心情遮掩了我们的双眼;繁琐的工作,忙乱的头绪,钝化了我们的敏锐;成绩的镣铐,升学的压力扰乱了我们的心智,所以我们看到的,更多的是学生的缺点,而忽略了那一双双天真的眼睛,那一颗颗纯洁的心灵。
他们需要老师的关心和认可,需要老师的呵护和鼓励,即使因为无心犯了错误,也需要我们的老师温和地指出,他们需要的是引导而不是指责,是真诚而不是伪善。他们是成长中的孩子,需要尽情地沐浴阳光,吸吮雨露,需要风雪的磨练,鲜花的簇拥。他们是最为敏感的一个群体,能准确地识别老师对他们的帮助是出于关爱还是仅仅是功利的表现。所以教育应该是牵手,是澄明,是温情,是质朴,是师生间的彼此信任,相互尊重,互相理解。所以要学会赏识你的学生,先学会从心底去爱他们。
赏识学生,把他们当作自己的孩子来看待,挖掘他们的闪光点,理解学生、相信学生,不断地鼓励表扬他们,我想我们也一定会得到皮格马利翁效应的。美国著名心理学家詹姆斯说过这样的话:“人性中最深切的本质就是被人赏识的渴望。”无论年龄大小,地位高低,人们都希望得到别人的不同,都不会拒绝别人的赞扬,来自别人的赞扬或奖励,都会令被表扬者产生愉悦的情绪体验,那么学生也一定会朝着你引导的方向前进的。