现在的学生们经常需要写作文,但很多人不知道该从何处下手,此时范文范本就能提供一些建议和借鉴。以下是小编为大家挑选的范文范本,希望大家能从中找到适合自己的写作风格。
六年级语文课外古诗词阅读
2、失意还独语,多愁只自知。——张籍《蓟北旅思/送远人》。
3、寂寂竟何待,朝朝空自归。——孟浩然《留别王侍御维/留别王维》。
4、试上铜台歌舞处,惟有秋风愁杀人。——张说《邺都引》。
5、抽刀断水水更流,举杯消愁愁更愁。——李白《宣州谢脁楼饯别校书叔云》。
6、冠盖满京华,斯人独憔悴。——杜甫《梦李白二首·其二》。
7、叹息此人去,萧条徐泗空。——李白《经下邳圯桥怀张子房》。
8、今年对花最匆匆,相逢似有恨,依依愁悴。——周邦彦《花犯·小石梅花》。
9、柳叶随歌皱,梨花与泪倾。——黄庭坚《南歌子·槐绿低窗暗》。
10、长记别伊时,和泪出门相送。——李存勖《如梦令·曾宴桃源深洞》。
11、念兰堂红烛,心长焰短,向人垂泪。——晏殊《撼庭秋·别来音信千里》。
12、落日无人松径里,鬼火高低明灭。——萨都剌《念奴娇·登石头城次东坡韵》。
13、玉惨花愁出凤城,莲花楼下柳青青。——聂胜琼《鹧鸪天·别情》。
14、独敲初夜磬,闲倚一枝藤。——李商隐《北青萝》。
15、旅馆寒灯独不眠,客心何事转凄然。——高适《除夜作》。
16、幽径无人独自芳,此恨凭谁诉。——曹组《卜算子·兰》。
17、晚来天,空悄然,孤眠,枕檀云髻偏。——孙光宪《河传·花落》。
18、泪眼倚楼频独语。双燕飞来,陌上相逢否?——冯延巳《鹊踏枝·几日行云何处去》。
19、何处它年寄此生,山中江上总关情。——虞集《院中独坐》。
20、云中君不见,竟夕自悲秋。——马戴《楚江怀古三首·其一》。
21、只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。——李清照《武陵春·春晚》。
22、惊回千里梦,已三更。起来独自绕阶行。——岳飞《小重山·昨夜寒蛩不住鸣》。
23、昨风一吹无人会,今夜清光似往年。——白居易《八月十五日夜湓亭望月》。
24、翰林风月三千首,寄与吴姬忍泪看。——刘著《鹧鸪天·雪照山城玉指寒》。
25、春朝秋夜思君甚,愁见绣屏孤枕。——魏承班《满宫花·雪霏霏》。
26、遥忆独眠人,早寒惊梦频。——顾贞观《菩萨蛮·山城夜半催金柝》。
27、飘飘何所似,天地一沙鸥。——杜甫《旅夜书怀》。
28、忙日苦多闲日少,新愁常续旧愁生。——陆游《浣溪沙·和无咎韵》。
29、大堤欲上谁相伴,马踏春泥半是花。——窦巩《襄阳寒食寄宇文籍》。
30、谩道愁须殢酒,酒未醒、愁已先回。——秦观《满庭芳·碧水惊秋》。
31、瀚海阑干百丈冰,愁云惨淡万里凝。——岑参《白雪歌送武判官归京》。
32、清秋幕府井梧寒,独宿江城蜡炬残。——杜甫《宿府》。
33、残月脸边明,别泪临清晓。——牛希济《生查子·春山烟欲收》。
35、云白山青万余里,愁看直北是长安。——杜甫《小寒食舟中作》。
36、怅望千秋一洒泪,萧条异代不同时。——杜甫《咏怀古迹五首·其二》。
37、不愁屋漏床床湿,且喜溪流岸岸深。——曾几《苏秀道中》。
38、对酒卷帘邀明月,风露透窗纱。——苏轼《少年游·润州作》。
39、天长雁影稀,月落山容瘦,冷清清暮秋时候。——关汉卿《沉醉东风·重九》。
40、梯横画阁黄昏后,又还是、斜月帘栊。——张先《一丛花令·伤高怀远几时穷》。
41、细看来,不是杨花,点点是离人泪。——苏轼《水龙吟·次韵章质夫杨花词》。
42、时见幽人独往来,缥缈孤鸿影。——苏轼《卜算子·黄州定慧院寓居作》。
44、不尽眼中青,是愁来时节。——张元干《石州慢·寒水依痕》。
45、星稀河影转,霜重月华孤。——张孝祥《临江仙·试问梅花何处好》。
46、丹桂不知摇落恨,素娥应信别离愁。——王琪《望江南·江南月》。
47、十年无梦得还家,独立青峰野水涯。——谢枋得《武夷山中》。
48、雨横风狂三月暮,门掩黄昏,无计留春住。——欧阳修《蝶恋花·庭院深深深几许》。
49、杜鹃再拜忧天泪,精卫无穷填海心。——黄遵宪《赠梁任父母同年》。
50、林卧愁春尽,开轩览物华。——孟浩然《清明日宴梅道士房》。
51、无人解,树转午阴凉。——舒頔《小重山·端午》。
52、赤兔无人用,当须吕布骑。——李贺《马诗二十三首·其八》。
53、薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。——李清照《醉花阴·薄雾浓云愁永昼》。
54、寻河愁地尽,过碛觉天低。——岑参《碛西头送李判官入京》。
55、花开不并百花丛,独立疏篱趣未穷。——郑思肖《画菊》。
56、送君不相见,日暮独愁绪。——孟浩然《送辛大之鄂渚不及》。
57、举杯邀明月,对影成三人。——李白《月下独酌四首·其一》。
58、残灯明灭枕头欹,谙尽孤眠滋味。——范仲淹《御街行·秋日怀旧》。
59、芳草无情,更在斜阳外。——范仲淹《苏幕遮·怀旧》。
60、倚遍阑干,只是无情绪。——李清照《点绛唇·闺思》。
61、丹砂成黄金,骑龙飞上太清家,云愁海思令人嗟。——李白《飞龙引二首·其一》。
62、等闲老去年华促。只有江梅伴幽独。——孙道绚《滴滴金·梅》。
63、午梦初回,卷帘尽放春愁去。——周晋《点绛唇·访牟存叟南漪钓隐》。
64、天津桥上无人识,独倚栏干看落晖。——黄巢《自题像》。
65、却愁宴罢青娥散,扬子江头月半斜。——韦庄《陪金陵府相中堂夜宴》。
66、寂寂闻猿愁,行行见云收。——李白《寻高凤石门山中元丹丘》。
67、残灯孤枕梦,轻浪五更风。——徐昌图《临江仙·饮散离亭西去》。
68、愁一箭风快,半篙波暖,回头迢递便数驿。——周邦彦《兰陵王·柳》。
69、伤情处,高城望断,灯火已黄昏。——秦观《满庭芳·山抹微云》。
70、中秋谁与共孤光。把盏凄然北望。——苏轼《西江月·世事一场大梦》。
71、五更疏欲断,一树碧无情。——李商隐《蝉》。
72、乡泪客中尽,孤帆天际看。——孟浩然《早寒江上有怀》。
73、万里悲秋常作客,百年多病独登台。——杜甫《登高》。
74、聚散匆匆,云边孤雁,水上浮萍。——刘过《柳梢青·送卢梅坡》。
75、贾生年少虚垂泪,王粲春来更远游。——李商隐《安定城楼》。
76、彩扇红牙今都在,恨无人、解听开元曲。——蒋捷《贺新郎·梦冷黄金屋》。
77、近泪无干土,低空有断云。——杜甫《别房太尉墓》。
78、语来江色暮,独自下寒烟。——李白《寻雍尊师隐居》。
79、三千丈清愁鬓发,五十年春梦繁华。——乔吉《折桂令·客窗清明》。
80、永夜角声悲自语,客心愁破正思家。——汪元量《望江南·幽州九日》。
九年级语文课外古诗词
白居易(唐)。
田家少闲月,五月人倍忙。夜来南风起,小麦覆陇黄。
妇姑荷簟食,童稚携壶浆。相随饷田去,丁壮在南冈。
足蒸暑土气,背灼炎天光。力尽不知热,但惜夏日长。
复有贫妇人,抱子在其傍。右手秉遗穗,左臂悬敝筐。
听其相顾言,闻者为悲伤。家田输税尽,拾此充饥肠。
今我何功德,曾不事农桑。吏禄三百石,岁晏有馀粮。
念此私自愧,尽日不能忘。
刘方平(唐)。
更深月色半人家,北斗阑干南斗斜。
今夜偏知春气暖,虫声新透绿窗纱。
温庭筠(晚唐)。
晨起动征铎,客行悲故乡。
鸡声茅店月,人迹板桥霜。
槲叶落山路,枳花明驿墙。
因思杜陵梦,凫雁满回塘。
陆游(宋)。
驿外断桥边,寂寞开无主。已是黄昏独自愁,更著风和雨。无意苦争春,一任群芳妒。零落成泥碾作尘,只有香如故。
晏殊(宋)。
燕子来时新社,梨花落后清明。池上碧苔三四点,叶底黄鹂一两声,日长飞絮轻。巧笑东邻女伴,采桑径裏逢迎。疑怪昨宵春梦好,元是今朝斗草赢。笑从双脸生。
苏轼(宋)。
簌簌衣巾落枣花,村南村北响缫车。牛衣古柳卖黄瓜。酒困路长惟欲睡,日高人渴漫思茶,敲门试问野人家。
李清照(宋)。
薄雾浓云愁永昼,瑞脑消金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。
辛弃疾(宋)。
何处望神州?满眼风光北固楼。千古兴亡多少事?悠悠!不尽长江滚滚流。年少万兜鍪,坐断东南战未休。天下英雄谁敌手?曹刘!生子当如孙仲谋。
张养浩(元)。
骊山四顾,阿房一炬,当时奢侈今何处?只见草萧疏,水萦纡。至今遗恨迷烟树,列国周齐秦汉楚。赢,都变做了土;输,都变做了土!
王磐(明)。
喇叭,唢呐,曲儿小,腔儿大。官船往来乱如麻,全仗你抬身价。军听了军愁,民听了民怕,哪里去辨什么真共假?眼见的吹翻了这家,吹伤了那家,只吹的水尽鹅飞罢!
六年级语文课外古诗词阅读
田家少闲月,五月人倍忙。夜来南风起,小麦覆陇黄。妇姑荷箪食,童稚携壶浆,相随饷田去,丁壮在南冈。
足蒸暑土气,背灼炎天光,力尽不知热,但惜夏日长。复有贫妇人,抱子在其旁,右手秉遗穗,左臂悬敝筐。
听其相顾言,闻者为悲伤。家田输税尽,拾此充饥肠。今我何功德,
曾不事农桑。吏禄三百石,岁晏有余粮。念此私自愧,尽日不能忘。
炎炎赤日下,丁壮妇孺在辛勤劳作;因租税繁重而家田“输尽”的贫妇,在捡拾别人丢下的麦穗。面对这一画面,诗人想到自己四体不勤却饱食禄米,内心十分惭愧,于是直叙其事,表达了对劳动人民的深切同情。
《月夜》刘方平。
更深月色半人家,北斗阑干南斗斜。今夜偏知春气暖,虫声新透绿窗纱。
更深夜静,月光倾洒人间,诗人仰望寥廓天宇,发现斗转星移,感到时光流转,春气萌发,蛰虫涌动,春天的脚步越来越近了。
《商山早行》温庭筠。
晨起动征铎,客行悲故乡。鸡声茅店外,人迹板桥霜。
槲叶落山路,枳花照驿墙。因思杜陵梦,凫雁满回塘。
《卜算子咏梅》陆游。
驿外断桥边,寂寞开无主。已是黄昏独自愁,更著风和雨。
无意苦争春,一任群芳妒。零落成泥碾作尘,只有香如故。
一树梅花寂寞地开在断桥边,没有人眷顾,也没有人欣赏,有的只是风吹雨打,但它依旧开着,即使被碾压成泥,也不忘向人间播撒芳香。这是何等高洁,又何等坚贞!
《破阵子燕子来时新社》晏殊。
燕子来时新社,梨花落后清明。池上碧苔三四点,叶底黄鹂一两声,日长飞絮轻。
巧笑东邻女伴,采桑径里逢迎。疑怪昨宵春梦好,元是今朝斗草赢,笑从双脸生。
归飞的燕子、飘落的梨花、池上的碧苔、清脆的鸟啼,映衬着笑靥如花的少女,让人感受到春天的勃勃生机和青春的无限美好。
《浣溪沙簌簌衣巾落枣花》苏轼。
簌簌衣巾落枣花,村南村北响缲车。牛车古柳卖黄瓜。
酒困路长惟欲睡,日高人渴漫思茶。敲门试问野人家。
簌簌飘落的枣花,缭绕在村子上空的缫车声,还有那古柳下穿着牛衣卖黄瓜的农人。比起城市的喧嚣,这一切是不是更温馨、祥和,也更清新!
《醉花阴薄雾浓云愁永昼》李清照。
薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。
东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。
重阳佳节,薄雾弥漫,愁云惨淡,凉意透心,多愁善感的女主人公情思难寄,以至于万分憔悴,竟比黄花还“瘦”。
《南乡子登京口北固亭有怀》辛弃疾。
何处望神州?满眼风光北固楼。千古兴亡多少事?悠悠。不尽长江滚滚流。
年少万兜鍪,坐断东南战未休。天下英雄谁敌手?曹刘。生子当如孙仲谋。
人在江山雄伟处,形胜依旧,而英雄长往,不免发思古之幽情。看着滚滚的长江水,作者思接千载,一腔豪气奔涌而出。
《山坡羊骊山怀古》张养浩。
骊山四顾,阿房一炬,当时奢侈今何处?只见草萧疏,水萦纡。
至今遗恨迷烟树。列国周齐秦汉楚,赢,都变做了土;输,都变做了土。
想当年,阿房宫“骊山北构而西折,直走咸阳”,何等气派,可如今,宫阙万间都做了土,又何等萧索。巨大的反差,诗人悟到了世事的无常,徒增悲叹。
《朝天子咏喇叭》王磐。
喇叭,唢呐,曲儿小腔儿大。官船来往乱如麻,全仗你抬声价。
军听了军愁,民听了民怕。哪里去辨甚么真共假?
眼见的吹翻了这家,吹伤了那家,只吹的水尽鹅飞罢!
喇叭,再平常不过的一种乐器了,但是一吹起来,士兵听见了发愁,老百姓听见了害怕。它为什么有这么大的威风?原来它是狐假虎威。作者采用拟人的手法,讽刺了那些仗势欺人、强取豪夺、搜刮民脂民膏的腐败官吏。
九年级语文课外古诗词
渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。
劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。
2、咏鹅(唐)骆宾王。
鹅,鹅,鹅,曲项向天歌。
白毛浮绿水,红掌拨清波。
3、登鹳雀楼(唐)王之焕。
白日依山尽,黄河入海流。
欲穷千里目,更上一层楼。
4、古朗月行(唐)李白。
小时不识月,呼作白玉盘。
又疑瑶台镜,飞在青云端。
5、锄禾(唐)李绅。
锄禾日当午,汗滴禾下土。
谁知盘中餐,粒粒皆辛苦。
6、梅花(宋)王安石。
墙角数枝梅,凌寒独自开。
遥知不是雪,为有暗香来。
7、静夜思(唐)李白。
床前明月光,疑是地上霜。
举头望明月,低头思故乡。
8、春晓(唐)孟浩然。
春眠不觉晓,处处闻啼鸟。
夜来风雨声,花落知多少。
9、绝句(唐)杜甫。
两个黄鹂鸣翠柳,一行白鹭上青天。
窗含西岭千秋雪,门泊东吴万里船。
10、鸟(唐)白居易。
谁道群生性命微,一般骨肉一般皮。
劝君莫打枝头鸟,子在巢中望母归。
11、春夜喜雨(节选)(唐朝)杜甫。
好雨知时节,当春乃发生。
随风潜入夜,润物细无声。
12、赠汪伦(唐)李白。
李白乘舟将欲行,忽闻岸上踏歌声。
桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情。
13、长歌行(节录)。
百川东到海,何时复西归?
少壮不努力,老大徒伤悲。
14、山行(唐)杜牧。
远上寒山石径斜,白云生处有人家。
停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。
15、夜宿山寺(唐)李白。
危楼高百尺,手可摘星辰。
不敢高声语,恐惊天上人。
16、望庐山瀑布(唐)李白。
日照香炉生紫烟,遥看瀑布挂前川。
飞流直下三千尺,疑是银河落九天。
17、风(唐)李峤。
解落三秋叶,能开二月花。
过江千尺浪,入竹万竿斜。
18、忆江南(唐)白居易。
江南好,风景旧曾谙。
日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。
能不忆江南?
19、所见(清)袁枚。
牧童骑黄牛,歌声振林樾。
意欲捕鸣蝉,忽然闭口立。
20、回乡偶书(唐)贺知章。
少小离家老大回,乡音未改鬓毛衰。
儿童相见不相识,笑问客从何处来。
21、咏柳(唐)贺知章。
碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。
不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。
22、华山(宋)寇准。
只有天在上,更无山与齐。
举头红日近,回首白云低。
23、早发白帝城(唐)李白。
朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。
两岸猿声啼不住,轻舟已过万重山。
24、黄鹤楼送孟浩然之广陵(唐)李白。
故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。
孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
25、宿新市徐公店(宋)杨万里。
篱落疏疏一径深,树头花落未成阴。
儿童急走追黄蝶,飞入菜花无处寻。
26、塞下曲(唐)卢纶。
林暗草惊风,将军夜引弓。
平明寻白羽,没在石棱中。
27、小池(宋)杨万里。
泉眼无声惜细流,树阴照水爱晴柔。
小荷才露尖尖角,早有蜻蜓立上头。
28、渔歌子(唐)张志和。
西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。
青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。
29、晓出净慈寺送林子方(宋)杨万里。
毕竟西湖六月中,风光不与四时同。
接天莲叶无穷碧,映日荷花别样红。
30、赠花卿(唐)杜甫。
锦城丝管日纷纷,半入江风半入云。
此曲只应天上有,人间能得几回闻。
31、竹里馆(唐)王维。
独坐幽篁里,弹琴复长啸。
深林人不知,明月来相照。
32、示儿(宋)陆游。
死去元知万事空,但悲不见九州同。
王师北定中原日,家祭无忘告乃翁。
33、敕勒歌北朝民歌。
敕勒川,阴山下。
天似穹庐,笼盖四野。
天苍苍,野茫茫,风吹草低见牛羊。
34、江雪(唐)柳宗元。
千山鸟飞绝,万径人踪灭。
孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
35、秋夕(唐)杜牧。
银烛秋光冷画屏,轻罗小扇扑流萤。
天阶夜色凉如水,坐看牵牛织女星。
36、元旦(宋)王安石。
爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。
千门万户曈曈日,总把新桃换旧符。
37、游子吟(唐)孟郊。
慈母手中线,游子身上衣。
临行密密缝,意恐迟迟归。
谁言寸草心,报得三春晖。
38、村居(清)高鼎。
草长莺飞二月天,拂堤杨柳醉春烟。
儿童散学归来早,忙趁东风放纸鸢。
39、观书有感(宋)朱熹。
半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。
问渠哪得清如许?为有源头活水来。
40、石灰吟(明)于谦。
千锤万凿出深山,烈火焚烧若等闲。
粉身碎骨浑不怕,要留清白在人间。
41、江南汉乐府。
江南可采莲,莲叶何田田,鱼戏莲叶间。
鱼戏莲叶东,鱼戏莲叶西,鱼戏莲叶南,鱼戏莲叶北。
42、江上渔者(宋)范仲淹。
江上往来人,但爱鲈鱼美。
君看一叶舟,出没风波里。
43、春望(唐)杜甫。
国破山河在,城春草木深。
感时花溅泪,恨别鸟惊心。
烽火连三月,家书抵万金。
白头搔更短,浑欲不胜簪。
44、鸟鸣涧(唐)王维。
人闲桂花落,夜静春山空。
月出惊山鸟,时鸣春涧中。
45、暮江吟(唐)白居易。
一道残阳铺水中,半江瑟瑟半江红。
可怜九月初三夜,露似珍珠月似弓。
46、西江月(南宋)辛弃疾。
明月别枝惊鹊,清风半夜鸣蝉。
稻花香里说丰年,听取蛙声一片。
七八个星天外,两三点雨山前。
旧时茅店社林边,路转溪桥忽见。
47、寄扬州韩绰判官(唐)杜牧。
青山隐隐水迢迢,秋尽江南草未凋。
二十四桥明月夜,玉人何处教吹萧。
48、兰溪棹歌(唐)戴叔伦。
凉月如眉挂柳湾,越中山色镜中看。
兰溪三日桃花雨,半夜鲤鱼来上滩。
49、桃花溪(唐)张旭。
隐隐飞桥隔野烟,石矶西畔问渔船。
桃花尽日随流水,洞在清溪何处边。
50、江畔独步寻花(唐)杜甫。
黄四娘家花满蹊,千朵万朵压枝低。
留连戏蝶时时舞,自在娇莺恰恰啼。
51、游园不值(宋)叶绍翁。
应怜屐齿印苍苔,小扣柴扉久不开。
春色满园关不住,一枝红杏出墙来。
52、吴兴杂诗(清)阮元。
交流四水抱城斜,散作千溪遍万家。
深处种菱浅种稻,不深不浅种荷花。
53、滁州西涧(唐)韦应物。
独怜幽草涧边生,上有黄鹂深树鸣。
春潮带雨晚来急,野渡无人舟自横。
54、舟夜书所见(清)查慎行。
月黑见渔灯,孤光一点萤。
微微风簇浪,散作满河星。
55、房兵曹胡马(唐)杜甫。
胡马大宛名,锋棱瘦骨成。
竹批双耳峻,风入四蹄轻。
所向无空阔,真堪托死生。
骁腾有如此,万里可横行。
56、马诗(唐)李贺。
大漠沙如雪,燕山月似钩。
何当金络脑,快走踏清秋。
57、浪淘沙(唐)白居易。
白浪茫茫与海连,平沙浩浩四无边。
暮去朝来淘不住,遂令东海变桑田。
58、饮湖上初晴后雨(宋)苏轼。
水光潋滟晴方好,山色空濛雨亦奇。
欲把西湖比西子,淡妆浓抹总相宜。
59、秋浦歌(唐)李白。
炉火照天地,红星乱紫烟。
赧郎明月夜,歌曲动寒川。
60、蜂(唐)罗隐。
不论平地与山尖,无限风光尽被占。
采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜。
61、登飞来峰(宋)王安石。
飞来峰上寻千塔,闻说鸡鸣见日升。
不畏浮云遮望眼,自缘身在最高层。
62、题西林壁(宋)苏轼。
横看成岭侧成峰,远近高低各不同。
不识庐山真面目,只缘自在此山中。
63、夜雨寄北(唐)李商隐。
君问归期未有期,巴山夜雨涨秋池。
何当共剪西窗烛,却话巴山夜雨时。
64、枫桥夜泊(唐)张继。
月落乌啼霜满天,江枫渔火对愁眠。
姑苏城外寒山寺,夜半钟声到客船。
65、凉州词(唐)王之涣。
黄河远上白云间,一片孤城万仞山。
羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。
66、浪淘沙(唐)刘禹锡。
九曲黄河万里沙,浪淘风簸自天涯。
如今直上银河去,同到牵牛织女家。
67、十五从军征(汉)《乐府诗集》。
十五从军征,八十始得归。
道逢乡里人:“家中有阿谁?”
遥看是君家,松柏冢垒垒。
兔从狗窦入,雉从梁上飞。
中庭生杂树,井上生旅葵。
舂谷持做饭,采葵持做羹。
羹饭一时熟,不知贻阿谁。
出门东向看,泪落沾我衣。
68、出塞(唐)王昌龄。
秦时明月汉时关,万里长征人未还。
但使龙城飞将在,不教胡马度阴山。
69、墨竹图题诗(清)郑板桥。
衙斋卧听萧萧竹,疑是民间疾苦声。
些小吾曹州县吏,一枝一叶总关情。
70、苍松怪石图题诗(清)李方膺(杨州八怪之一)。
君不见,岁之寒,何处求芳草。
又不见,松之乔,青青复矫矫。
天地本无心,万物贵其真。
直干壮山岳,秀色无等伦。
饱历冰与霜,千年方未已。
拥护天阙高且坚,迥干春风碧云里。
71、墨梅图题诗(元)王冕。
吾家洗砚池头树,朵朵花开淡墨痕。
不要人夸好颜色,只留清气满乾坤。
72、四时田园杂兴(一)(宋)范成大。
昼出耘田夜绩麻,村庄儿女各当家。
童孙未解供耕织,也傍桑阴学种瓜。
73、四时田园杂兴(二)(宋)范成大。
梅子金黄杏子肥,麦花雪白菜花稀。
日长篱落无人过,惟有蜻蜓蛱蝶飞。
74、别董大(唐)高适。
千里黄云白日曛,北风吹燕雪纷纷。
莫愁前路无知己,天下谁人不识君。
九年级语文古诗词赏析
1、“沁园春”是词牌名,即词的一种格式,“雪”是题目。
2、这首词分上、下两片:上片描写北国雪景,展现祖国山河的壮丽,
下片纵论历代英雄,抒发诗人非凡的抱负和英雄豪情。 3、上片中想象的句子是:须晴日,看红装素裹,分外妖娆。 4、下片中承上启下的句子是:江-山-如-此-多-娇,引无数英雄竞折腰。 5、上片中的总括句:北国风光,千里冰封,万里雪飘。 6、上片的领字是:望。
7、全词的主旨句是:俱往矣,数风流人物,还看今朝。
8、“山舞银蛇,原驰蜡象,欲与天公试比高”应用的修辞手法有:
宏大的狩猎场面。
2、“亲射虎,看孙郎“是用典故,意思是要学孙权射虎那样威武,雄姿英发。 3、“持节云中,何日遣冯唐”是用典故:表达苏轼渴望得到朝廷的重用,担当大任。
4、“射天狼”是用典故:意思是要消灭外来入侵者,保卫边疆。
《武陵春》 李清照
1、记住尘想已尽“写一阵风吧花瓣全部吹落,表明是晚春时节。
2、每晚倦梳头是说起来并不早,也无心梳理头发,另一细节是“泪先流”!想说话还没有说,泪止不住流下来。
3、下片写对外出的打算,但又自我否定,并用极为新奇的写法来表达,心中极为浓重的悲苦、悲伤,船儿小载不动许多愁。
《望江南》温庭筠,又名《忆江南》
1、《望江南》写了什么内容?
一个独处深闺的女子,清晨梳洗后,登楼远眺,盼望心上人的归来,从早晨 到傍晚,相思情使她柔肠寸断。
2、写景的词句:过尽千帆皆不是,斜晖脉脉水悠悠。 3、女人感情的变化:从充满希望——焦虑——失望——悲伤。
《破阵子·为陈同甫赋壮词以寄之》辛弃疾
1、上片描写军旅生活,下片前四句描写战斗场面。
2.、八百里”指牛、牛肉,“的卢”刘备的马,指好马。
3、三、四、五句分别写了三件事(三个场景):与下部分食牛肉,弹奏塞外歌曲,在秋天检阅军队。
4、下片描写飞奔的骏马,射箭时霹雳般的震响的大弓,写出了冲杀激烈的战斗场面,但这些都是对过去情景的回忆。
5、完成君王收复失地的心愿,表达作者是多么渴望为国杀敌,建功立业的爱国激情和雄心壮志,可是却报国无门,壮志难酬。
《 渔家傲·秋思》范仲淹
1、上片写边塞奇异的风景,下片写将士们要平定边患,想建功立业却又边患未平,战功未立,思念家乡情怀。
2、复习重点见《5.3》p176 九。 见《基训》p117 六
文化积累
(一)写雪的诗句
《江城子·密州出猎》苏轼
1、“千骑卷平冈“描写一幅什么画面? 众多的人马,风一样飞越宽阔的山冈,一幅
1、好雨知时节,当春乃发生。沾衣欲湿杏花雨,吹面不寒杨柳风。
《卜算子 咏梅》 陆游
诗写出了一束梅花寂寞孤单的开在驿站外破桥头,没有人来欣赏 只有风吹雨打 , 但他依旧开放,即使被碾成泥也要向人间播撒花香,表达梅花高洁,坚贞的品格。 清脆的鸟鸣,飘飞的柳絮。
下片描写和邻居女子相遇而感到的美好心情。让人感觉春的无限美好
三,四是对偶,对仗工整
《浣溪沙》 苏轼
《破阵子》 晏殊
这首词上片描写春天生机勃勃的景色。归来的燕子,飘落的梨花,池上的碧苔,
《观刈麦》白居易
1、这首诗描写了两幅画面:农民在炎热的阳光下辛辛苦苦割麦子的情景。失去土地的一个贫妇人捡拾别人丢弃的麦穗的情景。
2、一个情感:表达了作者对劳动农民辛苦劳作的理解,对贫苦人民的同情和想到自己不劳动却无虑饥寒而深感惭愧的情感。
3、特别是表现割麦子辛苦的句子是:{足蒸暑土气,背灼炎天光}。这两句很容易让人联想到同样描写劳动辛苦的名句:“锄禾日当午,汗滴禾下土。谁知盘中餐,粒粒皆辛苦.”
《九年级语文上册古诗词赏析》全文内容当前网页未完全显示,剩余内容请访问下一页查看。
九年级语文古诗词
笔近反离骚,书非支诺皋。
岂惟堪史补,端足擅文豪。
驰骋空凡马,从容立断鳎。
陋儒那得议,汝辈亦徒劳。
2、《春晚书斋壁》。
海棠已成雪,桃李不足言。
纤纤麦被野。
郁郁桑连村。
稚蚕细如螘,杜宇号朝昏。
展墓秫饵美,坐社黍酒浑。
早笋渐上市,青韭初出园;老夫下箸喜,尽屏鸡与豚。
幽居亦何乐,且洗两耳喧。
呼儿烧柏子,悠然坐东轩。
3、《戏咏西州风上》。
衍沃绵千里,融和被四时。
蚕丛角歌吹,石室盛书诗。
绿树藏渔市,清江遶佛祠。
吾行更堪乐,载酒上蟆颐。
4、《春游》。
熟食从来少天色,东吴况是足春寒。
城南藉草可痛饮,安得酒肠如海宽?
5、《送曾学士赴行在》。
二月侍燕觞,红杏寒未拆;四月送入都,杏子已可摘。
流年不贷人,俯仰遂成昔。
事贤要及时,感此我心恻。
欲书加餐字,寄之西飞翮。
念公为民起,我得怨乖隔?摇摇跂前旌,去去望车轭。
亭鄣郁将暮,落日澹陂泽。
敢忘国士风,涕泣效臧获。
敬输千一虑,或取二三策。
公归对延英,清问方侧席;民瘼公所知,愿言写肝膈。
向来酷吏横,至今有遗螫;织罗士破胆,白著民碎魄。
诏书已屡下,宿蠹或未革;期公作医和,汤剂穷络脉。
士生恨不用,得位忍辞责。
并乞谢诸贤:努力光竹帛。
六年级语文课外古诗词阅读
1.山中留客(张旭)。
山光物态弄春晖,莫为轻阴便拟归。纵使晴阴无雨色,入云深处亦沾衣。
(1)首句“山光物态弄春晖”用一“弄”字,有何表达作用?
2.浪淘沙·怀旧(李煜)。
帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山。别时容易见时难。流水落花春去也,天上人间。
(1)词的上片和下片分别写了什么?
(2)“天上人间”一句流露了词人怎样的心境?
3.梅花绝句(陆游)。
低空银一钩,糁野玉三尺。愁绝水边花,无人问消息。
(1)前两句为梅花的出现展示了一个怎样的背景?
(2)你对诗中的梅花形象怎样理解?
4.雪中偶题(郑谷)。
乱飘僧舍茶烟湿,密洒歌楼酒力微。江上晚来堪画处,渔人披得一蓑归。
(1)这首咏雪诗在景物的选择上有什么特点?作者这样写有什么作用?
(2)对这首诗宋人有不同评价,有人说它“奇绝”,也有人说它“浅俗”,你怎么看待?
5.绝句(杜甫)。
江碧鸟逾白,山青花欲燃。今春看又过,何日是归年。
(1)诗的前两句写了哪几种景物,有何特点?
(2)“山青花欲燃”一句中“欲”字用得十分传神,请简要赏析。
6.过松源晨炊漆公店(杨万里)。
莫言下岭便无难,赚得行人空喜欢。正入万山圈子里,一山放过一山拦。
(1)末句的“放过”和“拦”用得精彩,为什么?请简要分析。
(2)本诗表达了怎样的人生哲理?是怎样来表现这个深刻哲理的?
7.十一月四日风雨大作(陆游)。
僵卧孤村不自哀,尚思为国戌轮台。夜阑卧听风吹雨,铁马冰河入梦来。
(1)诗中“僵”与“孤”,写出了诗人当时怎样的处境?它们在诗中有什么作用?
(2)本诗表达了作者怎样的愿望?
8.渡汉江(宋之问)。
岭外音书断,经冬复历春。近乡情更怯,不敢问来人。
(2)一般人是“近乡情更切,急欲问来人”,但本诗的后两句不同,这表达了作者怎样的复杂心理?简要分析。
9.闺怨(沈如筠)。
雁尽书难寄,愁多梦不成。愿随孤月影,流照伏波营。
(1)诗中“孤”字含义丰厚,请做简要分析。
(2)这首诗通过主人公思妇表达了怎样的思想感情?是怎样递进表达的?简要回答。
10.送杜十四之江南(孟浩然)。
荆吴相接水为乡,君去春江正渺茫。日暮征帆何处泊?天涯一望断人肠。
(1)这首诗以谁的口吻,表达了怎样的思想感情?
(2)情景交融是古诗词写作上的特色。请联系诗中“春江正渺茫”作简要分析。
11.除夜作(高适)。
旅馆寒灯独不眠,客心何事转凄然?故乡今夜思千里,霜鬓明朝又一年。
(1)首句作者怎样用“寒”“孤”两字,营造出与除夕欢乐团圆夜截然不同的意境?
(2)“故乡今夜思千里”一句,言“故乡的人今夜一定在思念远在千里之外的我”,这样的表达有什么独特作用?简要分析。
12.从军行(王昌龄)。
大漠风尘日色昏,红旗半卷出辕门。前军夜战洮河北,已报生擒土谷浑。
(1)诗的前两句用“日色昏”和“红旗”构成了怎样的一幅边塞军旅图?简要分析。
(2)作为边塞诗,本诗洋溢着怎样的感情基调?为什么?简要回答。
13.雨晴(王驾)。
雨前初见花间蕊,雨后全无叶底花。蜂蝶纷纷过墙去,却疑春色在邻家。
(1)本诗前两句用什么修辞手法,表现了作者怎样的情感?
(2)后两句写得饶有趣味,请作具体赏析。
14.夏意(苏舜钦)。
别院深深夏席清,石榴开遍透帘明。树荫满地日当午,梦觉流莺时一声。
(1)本诗一反盛夏炎炎的立意,表现了怎样的“夏意”?是如何表现的?请简要分析。
(2)衬托是古诗创作中常用的手法,请举诗中的一例进行赏析。
15.新晴(刘攽)。
青苔满地初晴后,绿树无人昼梦余。唯有南风旧相识,偷开门户又翻书。
(1)第二句中“无人”两字在全诗中有什么作用?请简要分析。
(2)本诗的三四两句运用了拟人的修辞手法,请具体赏析其艺术效果。
16.东栏梨花(苏轼)。
梨花淡白柳深青,柳絮飞时花满城。惆怅东栏一株雪,人生看得几清明。
(1)前两句写春末夏初景物特点,请具体赏析。
(2)本诗的诗眼是哪个词?包含了作者怎样的思想感情?
17.秋江(道潜)。
赤叶枫林落酒旗,白沙洲渚阳已微。数声柔橹苍茫外,何处江村人夜归。
(1)前两句诗充满画意,很有色彩感,请简要分析。
(2)试从“实”与“虚”的角度对这首诗进行赏析。
18.江南春(杜牧)。
千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
合诗题,展开合理想像,用优美流畅的语言,把诗前两句所呈现的画面具体描述出来。
诗表达了诗人怎样的思想感情?
19.鹧鸪天(辛弃疾)。
陌上柔桑破嫩芽,东邻蚕种已生些。平岗细草鸣黄犊,斜日寒林点暮鸦。山远近,路横斜,青旗沽酒有人家。城中桃李愁风雨,春在溪头荠菜花。
(1)这首词的内容与《西江月?明有别枝惊鹊》相同,都是描写_________________。
(2)词的上片在描写春天的景象里,有哪几个词用得非常传神?
(3)“春在溪头荠菜花”表达了作者怎样的情感?
20.题奉晚(周敦颐)。
花落柴门拾夕晖,昏鸦数点傍林飞。吟余小立阑干外,遥见樵渔一路归。
(1)这首诗中哪一句话交代了诗人观景的立足点?
(2)诗人描写昏鸦时为什么用“点”而不用“只”?说说你的理解。
21.早梅(张谓)。
一树寒棒白玉条,迥临村路傍溪桥。不知近水花先发,疑是经冬雪未销。
(2)本诗主要表现了梅花怎样的品质?
22.七步诗(曹植)。
煮豆持作羹,漉菽以为汁。萁在釜下燃,豆在釜中泣。本是同根生,相煎何太急?
(1)这首诗用豆和豆秸比喻什么?
(2)这首诗表达了作者怎样的心情?反映了什么?
九年级语文课外古诗词
1.百年那得更百年,今日还须爱今日。(明·王世贞)。
2.功名本是无凭事,不及寒江日两潮。(宋·陆游)。
3.去年今日此门中,人面桃花相映红,人面不知何处去,桃花依旧笑春风。(唐·崔护)。
4.甘作一生拚,尽君今日欢。(五代·牛峤)。
5.大漠孤烟直,长河落日圆。(唐·王维)。
6.风不定,人初静,明日落红应满径。(宋·张先)。
7.只觉当初欢侍日,千金一刻总蹉跎。(清·袁枚)。
8.四时可爱唯春日,一事能狂便少年。(民国·王国维)。
9.从来系日乏长绳。(唐·李商隐)。
10.大江流日夜,客心悲未央。(南北朝·谢眺)。
11.白日依山尽,黄河入海流,欲穷千里目,更上一层楼。(唐·王之涣)。
12.白日放歌须纵酒,青春作伴好还乡。(唐·杜甫)。
13.今朝有酒今朝醉,明日愁来明日愁。(唐·罗陷)。
14.今日送君须尽醉,明朝相忆路漫漫。(唐·贾至)。
15.今日捉将官里去,这回断送老头皮。(宋·杨朴妻)。
16.东边日出西边雨,道是无晴还有晴。(唐·刘禹锡)。
17.对酒当歌,人生几何,譬如朝露,去日苦多。(魏·曹操)。
18.百岁开怀能几日,一知己不多人。(清·何阑庭)。
19.远路不须愁日暮,老年终自望河清。(明·顾炎武)。
20.野旷天清无战声,四万义军同日死。(唐·杜甫)。
21.千山红树万山云,把酒相看日又曛。(唐·韦庄)。
22.千嶂里,长烟落日孤城闭。(宋·范仲淹)。
23.人无千日好,花无百日红。(元·施耐庵)。
24.人言落日是天涯,望极天涯不见家。(宋·李觏)。
25.日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。(唐·白居易)。
26.日啖荔枝三百颗,不妨长作岭南人。(宋·苏轼)。
九年级语文古诗词鉴赏
张志和。
西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。
青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。
注释。
1.西塞山:在浙江省湖州市西面。
2.白鹭:一种水鸟。
3.桃花流水:桃花盛开的季节正是春水盛涨的时候,俗称桃花汛或桃花水。
4.箬笠:竹叶编的笠帽。
5.蓑衣:用草或棕编制成的雨衣。
古诗赏析。
这首词描写了江南水乡春汛时期捕鱼的情景。有鲜明的山光水色,有渔翁的形象,是一幅用诗写的山水画。
首句“西塞山前白鹭飞”,“西塞山前”点明地点,“白鹭”是闲适的象征,写白鹭自在地飞翔,衬托渔父的悠闲自得。次句“桃花流水鳜鱼肥”意思是说:桃花盛开,江水猛涨,这时节鳜鱼长得正肥。这里桃红与水绿相映,是表现暮春西塞山前的湖光山色,渲染了渔父的.生活环境。三四句“青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归”,描写了渔父捕鱼的情态。渔父戴青箬笠,穿绿蓑衣,在斜风细雨中乐而忘归。“斜风”指微风。全诗着色明丽,用语活泼,生动地表现了渔父悠闲自在的生活情趣。
诗人张志和,唐朝金华人。在朝廷做过小官,后来隐居在江湖上,自称烟波钓徒。这首词就借表现渔父生活来表现自己隐居生活的乐趣。
《渔歌子》又名《渔父》或《渔父乐》,大概是民间的渔歌。作者写了五首《渔歌子》,这是第一首。据《词林纪事》转引的记载说,张志和曾谒见湖州剌史颜真卿,因为船破旧了,请颜帮助更换,并作《渔歌子》。
九年级语文古诗词
一春客路厌风埃,小雨山行亦乐哉!危栈巧依青嶂出,飞花并下绿岩来。
面前云气翔孤凤,脚底江声转疾雷。
堪笑书生轻性命,每逢险处更徘徊。
2、《初夏幽居偶题》。
放逐还家一老翁,痴顽自笑更谁同?倚栏风月黄昏後,携杖园林绿润中。
泳水小鱼依藻荇,觅巢轻燕拂帘栊。
此身要岂坚牢物?莫遣须臾酒盏空。
3、《夏雨初霁题斋壁》。
楸花楝花照眼明,幽人浴罢葛衣轻。
燕低去地不盈尺,鹊喜傍檐时数声。
对弈轩窗消永昼,晒丝院落喜新晴。
忽惊重五无多日,采缕缠筒吊屈平。
4、《乌夜啼》。
纨扇婵娟素月,纱巾缥渺轻烟。高槐叶长阴初合,清润雨馀天。弄笔斜行小草,钩帘浅醉闲眠。更无一点尘埃到,枕上听新蝉。
5、《农家歌》。
村东买牛犊,舍北作牛屋。
饭牛三更起,夜寐不敢熟。
茫茫陂水白,纤纤稻秧绿。
][。
二月鸣搏黍,三月号布榖。
为农但力作,瘠卤变衍沃。
腰鎌卷黄云,踏碓舂白玉。
八月租税毕,社瓮醲如粥。
老稚相扶携,闾里迭追逐,坐令百世後,复睹可封俗。
君不见朱门玉食烹万羊,不如农家小甑吴粳香!
九年级语文课外古诗词
花市相约仿伯渠,江楼独隐似若虚。
灯火阑珊人如织,玉盘空缺花若疏。
不知碧江月独逝,却有重霄雾层布。
岁岁明春空折枝,年年今夕有驻舟。
舷旁人笑复欢歌,波里鱼跃另媚舞。
琵琶声却觞始隔,柳君词罢鸪渐语。
滟滟花流雁影去,密密云开月光注。
玉盘不复月见钩,清辉空流酒入壶。
江月此夜客聚宿,春花明日独登楼。
应是好景不空留,却须美酒樽底无。
皎皎钩月人已寐,皓皓山雪青渐出。
轻风衔春入梦来,冰露湿襟离魂游。
九窍飘飘月宫至,一仙飖飖玉兔住。
应悔月主夜夜叹,只闻人间声声奏。
灵药苦寒偷不得,烛影暖温无长久。
该惜深夕伴月明,不待长江携水流。
衔月出云地已霜,归魂入体人自寤。
独倚楼台望清江,明年何时留何处?
千波烟愁空有情,一地月华何处驻?
雾海云霭藏斜月,怪山碣石无归路。
待到明夕雁南飞,犹有何地留人住?
千山暮雪不见肥,万水晨春犹有枯。
昔忆唐皇长恨歌,今思五代南吴国。
可恨南吴生汉贼,杨家禅贤让孟德。
诸侯无赖挟天子,养子厚颜加黄袍。
不知改姓忧民怨,只为继祚吐哺曹。
李氏有子玉树风,才情倜傥潘安貌。
皇恩浩浩授太傅,周府深深藏二乔。
大乔通史晓音律,霓裳寻来作恨邀。
一朝天下恩泽时,后主侧畔舞娜袅。
几多佳丽无颜姿?雪莹纤眉妆首翘。
有意钟隐忽世事,无心插柳开丝绦。
吴王一朝号群臣,端仪三宫如嘉好。
黑云城摧陈桥变,琵琶曲破风起潮。
群雄逐鹿艰胜天,杯酒释权信如道。
瑶光长辞谥昭惠,懿陵挽词葬烧槽。
龙子恨恨孝三年,小乔始得弄玳瑁。
容丽才敏瑜倍宠,落花风雨更伤恼。
金绣鞋步帐中香,天水碧衣池里摇。
红罗暖帐镀金纱,朱纱碧石镶银包。
花间画彩木亭设,月下赏饮二主坐。
盛春花筒置楼阁,锦洞闻名从天落。
声声才情不懂愁,江南旧主喜雨飘。
青箫声绝殒孤雁,绿水波止无双鸟。
国亡草长何人在?墙毁井深有鬼闹。
春花秋月违命侯,云光异香郑国老。
九年级语文古诗词知识点
主题思想:这首词反映了她在封建婚姻家庭和旧礼教的束缚中,走向革命道路前夕的苦闷彷徨和投身革命的雄心壮志。
(1)小住京华,早又是中秋佳节。
“又”字体现了作者对时光飞逝、年华虚度的感慨。
(2)自选角度赏析“为篱下黄花开遍,秋容如拭”。
“拭”字,写秋色澄明,十分传神。然而明丽的秋景都不能抹去国难心愁,乐景反增悲哀。
(3)赏析“四面歌残终破楚,八年风味徒思浙”。
运用“四面楚歌”的典故,写出国家四面受敌、孤立无援的困境,表达了作者对国家命运的担忧。
(4)任选角度赏析“身不得,男儿列;心却比,男儿烈!”
三字短句,短促有力,通过身心对比和反衬,写出了词人不是男儿胜似男儿的豪迈气概,抒发了作者渴望投身革命、报效国家的思想感情。
(5)赏析“莽红尘,何处觅知音?青衫湿!”
直抒胸臆,引用白居易《琵琶行》“江州司马青衫湿”的典故,抒发了词人走向革命前夕的苦闷,知音难觅的悲伤,对自己前途的担忧。
人教版九年级语文课本所有古诗词
九年级下册的古诗词是中考当中的热门内容,所以大家一定要做好这个准备,学习好相关内容,小编在这里整理了相关资料,希望能帮助到您。
烽火照西京,心中自不平。
牙璋辞凤阙,铁骑绕龙城。
雪暗凋旗画,风多杂鼓声。
宁为百夫长,胜作一书生。
花间一壶酒,独酌无相亲。
举杯邀明月,对影成三人。
月既不解饮,影徒随我身。
暂伴月将影,行乐须及春。
我歌月徘徊,我舞影零乱。
醒时相交欢,醉后各分散。
永结无情游,相期邈云汉。
群鸡正乱叫,客至鸡斗争。
驱鸡上树木,始闻叩柴荆。
父老四五人,问我久远行。
手中各有携,倾榼浊复清。
“莫辞酒味薄,黍地无人耕。
兵戈既未息,儿童尽东征。”
请为父老歌,艰难愧深情。
歌罢仰天叹,四座泪纵横。
花近高楼伤客心,万方多难此登临。
锦江春色来天地,玉垒浮云变古今。
北极朝廷终不改,西山寇盗莫相侵。
可怜后主还祠庙,日暮聊为《梁甫吟》。
君不见走马川行雪海边,黄沙茫茫黄入天。轮台九月风夜吼,一川碎石大如斗,随风满地石乱走。匈奴草黄马正肥,金山西见烟尘飞,汉家大将西出师。将军金甲夜不脱,半夜军行戈相拨,风头如刀面如割。马毛带雪汗气蒸,五花连钱旋作冰,幕中草檄砚水凝。虏骑闻之应胆慑,料知短兵不敢接,车师西门伫献捷。
一封朝奏九重天,夕贬潮阳路八千。
欲为圣明除弊事,肯将衰朽惜残年!
云横秦岭家何在?雪拥蓝关马不前。
知汝远来应有意,好收吾骨瘴江边。
自河南经乱,关内阻饥,兄弟离散,各在一处。因望月有感,聊书所怀,寄上浮梁大兄、於潜七兄、乌江十五兄,兼示符离及下邽弟妹。
时难年荒世业空,弟兄羁旅各西东。
田园寥落干戈后,骨肉流离道路中。
吊影分为千里雁,辞根散作九秋蓬。
共看明月应垂泪,一夜乡心五处同。
黑云压城城欲摧,甲光向日金鳞开。
角声满天秋色里,塞上燕脂凝夜紫。
半卷红旗临易水,霜重鼓寒声不起。
报君黄金台上意,提携玉龙为君死。
水是眼波横,山是眉峰聚。
欲问行人去那边?眉眼盈盈处。
才始送春归,又送君归去。
若到江南赶上春,千万和春住。
三年羁旅客,今日又南冠。
无限河山泪,谁言天地宽!
已知泉路近,欲别故乡难。
毅魄归来日,灵旗空际看。
九年级语文古诗词
城南倒社下湖忙,阿姥龙锺七十强。
犹有尘埃嫁时镜,东涂西抹不成妆。
2、《述怀》。
谤誉纷纷笑杀侬,此身本自等虚空。
大鹏境界纤尘里,旷劫年光掣电中。
翻动烟霞长鑱在,招呼风月一尊同。
是凡是圣谁能测,试问西邻织屦翁。
3、《蛱蝶词》。
蛱蝶子,去复来。
草长齐腰花乱开。
蜜蜂辛苦为人计,林莺百啭胡为哉?嗟尔蛱蝶独得意,飞来飞去无嫌猜。
追花逐絮阑干角,人生安得如汝乐!
4、《示儿》。
死去元知万事空,但悲不见九州同。
王师北定中原日,家祭无忘告乃翁。
5、《古兴二首各五韵》。
草衰何预人,每起徂年悲。
日月才几何,又见青青时。
青青虽满眼,行矣当复衰。
盛衰还无端,其理可前知。
人生死则已,千载无还期。
初中语文课外古诗词
自古逢秋悲寂寥,我言秋日胜春朝。晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄。
2、《早春呈水部张十八员外/初春小雨/早春》韩愈•唐代。
天街小雨润如酥,草色遥看近却无。最是一年春好处,绝胜烟柳满皇都。
3、《望洞庭湖赠张丞相/临洞庭》孟浩然•唐代。
八月湖水平,涵虚混太清。气蒸云梦泽,波撼岳阳城。欲济无舟楫,端居耻圣明。坐观垂钓者,徒有羡鱼情。
4、《走马川行奉送出师西征/走马川行奉送封大夫出师西征》岑参•唐代。
君不见走马川行雪海边,平沙莽莽黄入天。轮台九月风夜吼,一川碎石大如斗,随风满地石乱走。匈奴草黄马正肥,金山西见烟尘飞,汉家大将西出师。将军金甲夜不脱,半夜军行戈相拨,风头如刀面如割。马毛带雪汗气蒸,五花连钱旋作冰,幕中草檄砚水凝。虏骑闻之应胆慑,料知短兵不敢接,车师西门伫献捷。
5、《从军行》杨炯•唐代。
烽火照西京,心中自不平。牙璋辞凤阙,铁骑绕龙城。雪暗凋旗画,风多杂鼓声。宁为百夫长,胜作一书生。
九年级语文古诗词知识点
内容:全词分为上下两阕,上阕写塞外秋景,下阕抒发边关将士的愁情。
思想感情:《渔家傲》这首词通过写边塞的荒凉萧瑟的战地风光,表现了作者壮志难酬的感慨和思乡忧国的情怀。
(1)写景以“异”字统领上片,描写“雁去衡阳”、“边声四起”、“落日孤城”三个画面。通过雁去、边声、孤城、长烟、落日等景物,渲染了西北边塞荒凉萧瑟气氛。
(2)赏析“衡阳雁去无留意”。
拟人,把大雁人格化,生动形象的写出了西北边塞的荒凉寒冷,侧面表现了守边将士的艰辛。
(3)赏析“浊酒一杯家万里,燕然未勒归无计”。
借用东汉窦宪“刻石勒功”的典故,委婉含蓄的表达了将士们渴望建功立业又思念家乡的矛盾心情。
(4)赏析“人不寐,将军白发征夫泪”。
互文,悲怆含蓄地表达了将士们壮志难酬的感慨和思乡忧国情怀,也含蓄的表达了作者对朝廷腐朽、软弱,不修武备,不重边功的愤懑不平。
(5)描绘“千嶂里,长烟落日孤城闭”的画面,在词中起到什么作用?
在崇山峻岭之间,坐落着一座孤零零的小城,当暮霭生成,夕阳西下时,城门便紧紧关闭。同时点明了战事吃紧,戒备森严的特殊背景。
语文版九年级下古诗词
以党的教育方针为指针,坚持以人为本,尊重学生的个性发展特点,培养学生热爱祖国语言文字的思想感情,培养学生社会主义的思想品质,努力开拓学生的视野,注重培养创新精神和创造能力,培养学生健康、高尚的审美情趣,提高学生的文化品味,发展健康个性,逐步形成健全人格。
二、学生基本情况分析。
从上期期末检测成绩来看,本班学生语文成绩是本校两个班中非常低的,潜力还没开发出来。主要原因是男生偏多,偏科现象较严重,全班最低分仅29分。从开学初几天语文课堂上的观察以及平时谈话、调查了解到:本班大部分学生(尤其是男生)对语文学习不感兴趣,良好的语文习惯(课外阅读、利用工具书、主动积累素材、写日记等)尚未养成,而且只有五至八个同学口语表达及写作能力较强,其他学生在课堂上属于“沉默的一族”,有几个学生作文文理不通,错别字到处俯拾即是,病句随处可见,甚至比不上语文好一点的小学五六年级学生。而且我尝试在课堂上分小组讨论时,老是几个成绩好的女同学在充当主力军。
三、教材分析。
九年级上册在整个新课程教材体系中属于第五阶段,对提高学生的语文素养起着极其重要的作用,准确地说,是肩负着提高学生文学欣赏能力的重任。本册教材教学内容以文学作品——诗歌、小说为主,安排了一个单元的议论文,继续集中学习文言文。
本册教材仍按照“人与自然”、“人与社会”、“人与自我”的新课程理念选取教学内容,突出教学的人文性、多样性、探究性、开放性,重视学生语文素养的全面提高,特别是文学欣赏能力的提高。注重培养学生的自主意识、创造精神、合作意识与知识的整合能力。
全册内容分为六个版块,即:阅读、写作·口语交际·综合性学习、课外古诗词背诵、名著导读、附录,有的课文后还有补白。全册共编排了25篇课文,其中教读课文13篇,自读课文12篇,共分为六个单元,每个单元一个主题。下面,分单元进行具体分析。
第一单元:“诗海徜佯”。本单元编选的五首诗歌内容丰富,手法多样,语言精美,是诗人用心灵弹奏出的自然的乐音。教学诗歌,不宜多讲,更不宜偏重理性分析,要重在引导学生通过想像和联想,感受知诗歌的形象和意象,理解诗歌。要让学生熟读诗歌,最好能背诵。在朗读中体会诗歌的语言美、情感美、意境美和韵律美。
第二单元:“思想风采”。本单元所选课文哲理性较强,注重从多方面给学生以人生的启示,并丰富他们的生活经验;注意引导学生树立正确的人生观、价值观;开阔学生的视野,提高学生思辩的能力;注意文体特点:演讲的口语性较强,书信书面色彩较浓厚。
第三单元:“少年生活”。注意小说的体裁特点,了解人物、情节、环境等要素,分析把握小说的主题;注意培养学生的想像能力的创造能力,阅读小说,既是接受的过程,也是再创造的过程,理解作者的写作意图的作品本身是首要的,但是得出自己的见解(可以和大家相同,也可以是独创的)也是很重要的;注意揣摩小说的语言,从中得到启发,并不断积累,提高实际的语言运用能力。
第四单元:“求知与读书”。这是全套教材中惟一的议论文单元,要重视。要让学生了解一些议论文的知识(论点、论据、论证等),在实践中把知识转化为能力;引导学生结合自己的生活经验、知识积累,阅读文章,形成具有个性的、自己的认识;注意读写结合,充分利用阅读的资源,指导学生的写作。
第五单元:古代白话小说。应注意人物性格、情节。中国古代白话小说一般通过丰富、曲折、完整的故事情节表现人物性格,体现了中国小说的特点。注意与历史结合起来,可以进行跨学科的学习;了解古人的生活,对古人要实事求是,理解不要偏颇,不要以现成的框架,求全责备;注意古代白话小说的语言。
第六单元:史传。了解历史,理解历史人物;紧密结合历史,可以进行跨学科的学习,以提高学生语文能力为主,搜集资料,筛选资料、讨论、评论、写报告等形式,进行语文能力的.实践;辩证地认识古代社会和人物,认识历史的发展,不搞教条主义;注重文言文的教学,积累词语,理解句式,重视诵读。
课外古诗词背诵:共有10首,穿插在每周早读时间完成。
名著学期初即布置阅读任务,鼓励并指导学生认真阅读,并做好读书笔记等,学期末进行交流。
附录:《怎样读诗》《谈谈小说》《复句常用关联词语一览表》《常用修辞格简表》。
四、教学目标。
(一)阅读。
1、能用普通话正确、流利、有感情地朗读。
2、养成默读习惯,有一定的速度,阅读一般的现代文每分钟不少于500字。
3、能较熟练地运用略读和浏览的方法,扩大阅读范围,拓展自己的视野。
4、在通读课文的基础上,理清思路,理解主要内容,体味和推敲重要词句在语言环境中的意义和作用。
5、在阅读中了解叙述、描写、说明、议论、抒情等表达方式。
6、了解诗歌、散文、小说等文学样式。