范文范本不仅能够提供给我们写作的思路和灵感,还能够指导我们如何组织文章结构和呈现观点。在下面的范文中,我们可以看到不同风格和主题的范文范本,希望能够帮助大家更好地理解和应用。
中学古诗词教学论文
【过故人庄】(孟浩然·唐)故人具鸡黍,邀我至田家。绿树村边合,青山郭外斜。开轩面场圃,把酒话桑麻。待到重阳日,还来就菊花。
【题破山寺后禅院】(常建·唐)清晨入古寺,初日照高林。曲径通幽处,禅房花木深。山光悦鸟性,潭影空人心。万籁此都寂,但余钟磬音。
【闻王昌龄左迁龙标遥有此寄】(李白·唐)杨花落尽子规啼,闻道龙标过五溪。我寄愁心与明月,随风直到夜郎西。
【夜雨寄北】(李商隐·唐)君问归期未有期,巴山夜雨涨秋池。何当共剪西窗烛,却话巴山夜雨时。
【泊秦淮】(杜牧·唐)烟笼寒水月笼沙,夜泊秦淮近酒家。商女不知亡国恨,隔江犹唱后庭花。
【浣溪沙】(晏殊·宋)一曲新词酒一杯。去年天气旧亭台。夕阳西下几时回?无可奈何花落去,似曾相识燕归来。小园香径独徘徊。
【如梦令】(李清照·南宋)常记溪亭日暮,沉醉不知归路。兴尽晚回舟,误入藕花深处。争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。
【观书有感】(朱熹·南宋)半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。问渠那得清如许?为有源头活水来。
【观沧海】(曹操·东汉)东临碣石,以观沧海。水何澹澹,山岛竦峙。树木丛生,百草丰茂。秋风萧瑟,洪波涌起。日月之行,若出其中;星汉灿烂,若出其里。幸甚至哉,歌以咏志。
【次北固山下】客路青山外,行舟绿水前。潮平两岸阔,风正一帆悬。海日生残夜,江春入旧年。乡书何处达?归雁洛阳边。
【钱塘湖春行】(白居易·唐)孤山寺北贾亭西,水面初平云脚低。几处早莺争暖树,谁家新燕啄春泥。乱花渐欲迷人眼,浅草才能没马蹄。最爱湖东行不足,绿杨阴里白沙堤。
【西江月】(辛弃疾·南宋)明月别枝惊鹊,清风半夜鸣蝉。稻花香里说丰年,听取蛙声一片。七八个星天外,两三点雨山前。旧时茅店社林边,路转溪头忽见。
【天净沙·秋思】(马致远·元)枯藤老树昏鸦,小桥流水人家,古道西风瘦马。夕阳西下,断肠人在天涯。
【龟虽寿】(曹操·东汉)神龟虽寿,犹有竟时。螣蛇乘雾,终为土灰。老骥伏枥,志在千里。烈士暮年,壮心不已。盈缩之期,不但在天;养怡之福,可得永年。幸甚至哉,歌以咏志。
【山中杂诗】(吴均·南朝)山际见来烟,竹中窥落日。鸟向檐上飞,云从窗里出。
【竹里馆】(王维·唐)独坐幽篁里,弹琴复长啸。深林人不知,明月来相照。
【峨眉山月歌】(李白·唐)峨眉山月半轮秋,影入平羌江水流。夜发清溪向三峡,思君不见下渝州。
【春夜洛城闻笛】(李白·唐)谁家玉笛暗飞声,散入春风满洛城。此夜曲中闻折柳,何人不起故园情。
【逢入京使】(岑参·唐)故园东望路漫漫,双袖龙钟泪不干。马上相逢无纸笔,凭君传语报平安。
【滁州西涧】(韦应物·唐)独怜幽草涧边生,上有黄鹂深树鸣。春潮带雨晚来急,野渡无人舟自横。
【江南逢李龟年】黄梅时节家家雨,青草池塘处处蛙。有约不来过夜半,闲敲棋子落灯花。
【论诗】(赵翼·清)李杜诗篇万口传,至今已觉不新鲜。江山代有才人出,各领风骚数百年。
【望岳】(杜甫)岱宗夫如何?齐鲁青未了。造化钟神秀,阴阳割昏晓。荡胸生曾云,决眦入归鸟。会当凌绝顶,一览众山小。
【春望】(杜甫)国破山河在,城春草木深。感时花溅泪,恨别鸟惊心。烽火连三月,家书抵万金。白头搔更短,浑欲不胜簪。
【石壕吏】(杜甫)暮投石壕村,有吏夜捉人。老翁逾墙走,老妇出门看。吏呼一何怒!妇啼一何苦!听妇前致词:三男邺城戍。一男附书至,二男新战死。存者且偷生,死者长已矣!室中更无人,惟有乳下孙。有孙母未去,出入无完裙。老妪力虽衰,请从吏夜归,急应河阳役,犹得备晨炊。夜久语声绝,如闻泣幽咽。天明登前途,独与老翁别。
【归园田居(其三)】(陶渊明·东晋)种豆南山下,草盛豆苗稀。晨兴理荒秽,带月荷锄归。道狭草木长,夕露沾我衣。衣沾不足惜,但使愿无违。
【使至塞上】单车欲问边,属国过居延。征蓬出汉塞,归雁入胡天。大漠孤烟直,长河落日圆。萧关逢候骑,都护在燕然。
【渡荆门送别】(李白)渡远荆门外,来从楚国游。山随平野尽,江入大荒流。月下飞天镜,云生结海楼。仍怜故乡水,万里送行舟。
【游山西村】(陆游·南宋)莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。山重水复疑无路,柳暗花明又一村。箫鼓追随春社近,衣冠简朴古风存。从今若许闲乘月,拄杖无时夜叩门。
【长歌行】(汉乐府)青青园中葵,朝露待日晞。阳春布德泽,万物生光辉。常恐秋节至,焜黄华叶衰。百川东到海,何时复西归?少壮不努力,老大徒伤悲。
【野望】东皋薄暮望,徙倚欲何依。树树皆秋色,山山唯落晖。牧人驱犊返,猎马带禽归。相顾无相识,长歌怀采薇。
【早寒江上有怀】(孟浩然·唐)木落雁南度,北风江上寒。我家襄水曲,遥隔楚云端。乡泪客中尽,孤帆天际看。迷津欲有问,平海夕漫漫。
【望洞庭湖赠张丞相】(孟浩然)八月湖水平,涵虚混太清。气蒸云梦泽,波撼岳阳城。欲济无舟楫,端居耻圣明。坐观垂钓者,徒有羡鱼情。
【黄鹤楼】昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。
【送友人】(李白)青山横北郭,白水绕东城。此地一为别,孤蓬万里征。浮云游子意,落日故人情。挥手自兹去,萧萧班马鸣。
【秋词】自古逢秋悲寂寥,我言秋日胜春朝。晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄。
【浣溪沙】(苏轼·北宋)兰下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。
【十一月四日风雨大作】(陆游)僵卧孤村不自哀,尚思为国戍轮台。夜阑卧听风吹雨,铁马冰河入梦来。
【酬乐天扬州初逢席上见赠】巴山楚水凄凉地,二十三年弃置身。怀旧空吟闻笛赋,到乡翻似烂柯人。沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。今日听君歌一曲,暂凭杯酒长精神。
于古诗文教学的论文
1、初步学习朗诵古诗《一去二三里》,理解诗歌的意境,体验数字诗的趣味。
2、用拍手、敲击节拍的方法感受古诗的韵律美。
3、增进对中国古代诗歌的热爱,提高与同伴协调一致为故事打节奏的自我控制能力。
【活动准备】。
1、一到十的汉字卡片。
2、《一去二三里》ppt课件。
3、古诗联唱伴奏音乐。
4、积木两块。
【活动过程】。
一、教师创设情境,激发幼儿学习古诗的愿望。
教师出示一到十的汉字卡片,引导幼儿认读。
师:你们认识这些字吗?我们一起来读一读吧!
古时候啊有一个诗人很伟大,他把这十个数字啊写到了一首古诗中,老师把这首古诗读给你们听,请你们找一找这十个数藏到了哪里。这首古诗的题目就叫做《一去二三里》。
二、教师引导幼儿欣赏古诗。
师:你听到诗歌中都有哪些数字?猜猜这样的诗又叫什么诗?(强调这样的诗又叫数字诗)。
师:老师再来读一遍这首古诗,请你找一找,除了有数字,你还听到诗歌中说了什么呢?(幼儿自由讲述)我们一起来看图说一说吧!
师:小朋友们请你们仔细看一看,说一说你都看到了什么呢?
有房子。哦,这些房子里可能都住着人家呢,这儿有四五家人家,仔细看这些房子上还有什么啊?对,是烟囱,做饭了,烟囱里就会飘出白烟。想一想,诗歌中是怎么说的'啊?不记得没关系,老师再来读一读这首诗歌,请你找一找,哪一句写的是这些有烟囱的小房子,(烟村四五家)这些房子错落有致,可真漂亮!
这幅图上还有什么啊?远处好像也有房子呢!这些房子它的屋顶是尖尖的呢,这样的房子叫亭子,来我们一起读一读。诗歌中是怎么说的呢?(亭台——六七——座)对啊,亭子我们说是一座一座的。这些亭子可真古朴美丽!
对啊,这边还有大树呢,这些大树枝繁叶茂。大树底下遍地盛开着美丽的花朵。诗歌中是怎么说这些美丽的小花的?(八九十枝花)。
好,现在请你来做一朵花儿,美美地开着。
图上还有两个小朋友,你觉得他们在干什么?他们看到小山村的美丽风景啊,可能决定去逛一逛,瞧一瞧。这么美的风景他们一走就走了多远?诗中是怎么说的?(一去二三里)。是的呀,天气真好,我出门走走、逛逛,不知不觉啊就走了二三里路,看到不远处的小村庄里,有四、五户人家已经冒起了炊烟。我走着走着,又看到路边有六、七座古朴美丽的亭子,嗯?什么东西可真香啊!原来是路边开着许多美丽的小花呢!
师:这幅图画真美啊!《一去二三里》这首古诗说的就是图上的意思,诗人用短短的四句话说出了这么多的意思,可真了不起。现在我们来试着朗诵这首古诗吧!(孩子朗诵古诗一遍,强调题目要念,题目和古诗第一句一样)。
教师提要求:我们朗诵古诗的时候要慢一些、这首诗写出了这么美丽的景色,那你看到美丽的景色心情是怎么样的啊?那我们就用愉快的心情来朗诵这首古诗。(孩子朗诵古诗第二遍)。
——(孩子试着做动作)那烟村四五家呢?下面又是哪一句啊?准备怎么做?最后一句呢?(孩子朗诵古诗第三遍,边念边做动作。)小朋友,古人可真了不起,他们表走边看美丽的风景让他情不自禁地发出了感叹,一首诗就出来了。现在啊,老师就请一个小朋友来做一回小诗人,一边走一边来朗诵这首古诗。(引导幼儿做动作,读出古诗韵味。请一到两个孩子表演。)。
嗯,他可真的很像一个小诗人呢!
三、教师用多种游戏的方式帮助幼儿朗诵诗歌,体会诗歌的韵律之美。
师:小朋友,古诗我们慢慢读来还真有一番味道呢!其实呀,我们还可以变一种方式来读古诗呢!还记得我们之前唱过的《静夜思》吗?我们就把它唱出来吧!
现在我们来试试用静夜思的曲调来唱《一去二三里》吧!
嗯,小朋友们唱的可真好,这样唱出来又是一番味道呢!
我们还有更多的方法来读这首古诗,小朋友们你们看老师还可以怎么读这首古诗。(教师边用积木打着拍子边朗诵诗歌)。
原来古诗有这么多种有趣的朗诵方法,小朋友们可以下课之后试着用老师这样打拍子的方法读古诗,你也可以想想还可以用别的来朗读今天学的这首古诗!
古诗赏析心得体会论文
古诗是中国古代文学的瑰宝,是中国文化的重要组成部分。通过赏析古诗,我们可以感受到古人的思想、情感以及生活态度。近期,我读了很多古诗,不禁对其中的美妙感慨万分,并从中得到了一些心得和体会。
第一段:古诗的美妙之处。
古诗以其简洁而深邃的语言,经久不衰地震撼着我们的心灵。古人善于运用象征手法,以外物来抒发内心的感受。例如,王之涣的《登鹳雀楼》中以登高望远之景,表达了追求进步和超越自我的意境。而李白的《静夜思》则利用静夜和思念的象征,唤起读者对远方亲人的思念之情。通过古诗的娓娓动听,我们仿佛穿越时空,与古人在情感上产生共鸣。
第二段:古诗篇章的千姿百态。
古诗种类繁多,每一篇诗都有其独特的风格和主题。从形式上看,古诗有五言、七言等不同的韵律。五言绝句如杜甫的《月夜忆舍弟》,以短小精炼的词句表达了对亲人的思念,而七言绝句如白居易的《赋得古原草送别》,则以细腻的描述和雄浑的气势表达了离别之情。从主题上看,有悲愤世事的杜甫、辛未、有思乡之情的杨万里、贾岛,还有婉约诗人李清照,他们各自以自己的风格写下了令人陶醉的篇章。乔峰的《黄河颂》表达了对黄河壮丽景色的赞美,白居易的《琵琶行》则表达了对女子命运的深渊而复杂的展望。不同的古诗篇章揭示了作者的思想及其所处时代的背景。
第三段:古诗的哲理所在。
古诗中常常蕴含着深刻的哲理。这些哲理与人生密切相关,引发了我的深思。杜牧的《秋夜将晓出篱门迎凉有感》中写到:“多情却被无情恼,美人如花隔云端”,以婉约的语言表达了人生中遭遇的无奈和烦恼。白居易的《长恨歌》则展示了人生的短暂,对于生命的虚无感以及对逝去时光的愁绪。古诗往往通过简洁而深刻的表达,让人在深思中,领悟到人生的真谛。
第四段:古诗对现代生活的影响。
古诗是文化的传承,它对我们的生活产生了巨大的影响。古诗中表达的对生活的热爱、对自由的追求、以及对人情世故的思考,都可以启发我们对生活的思考。古诗中善于用意象的表达方式,使得现实的生活变得更为丰富多样。同时,古诗以其高尚的情操和追求,成为现代人道德修养的重要来源。我们应该学习古人的情怀和表达方式,加以运用到现实生活中。
第五段:对古诗赏析的修养与技巧。
赏析古诗不仅需要对古代文化的了解,还需要一定的修养与技巧。首先,我们需要对古代文学史及其特点有所了解,这样对于古诗的理解就更加深入。其次,了解古诗的背景和作者的生平,有助于我们更好地赏析古诗。此外,我们还可以通过反复阅读古诗,多角度地解读古诗中的意境和思想,从而提高对古诗的欣赏水平。通过不断的学习和探索,我们可以更好地领略古诗的魅力,增加自己的古诗修养。
总结:通过赏析古诗,我深深地感受到了其美妙之处,了解到了不同古诗篇章的千姿百态,领悟到其中蕴含的哲理,同时也学会了对现代生活的思考。通过不断学习和修养,我们可以更好地欣赏古诗,感受到其中的美和哲理,使我们的生活更加充实和有意义。
古诗赏析心得体会论文
第一段:引言(200词)。
古诗是中国文化瑰宝的重要组成部分,它以简洁、抒情、意蕴深远而著称于世。通过学习古诗,我们不仅能够拓宽视野、提高修养,还可以深刻体会到古人的智慧和情感的共鸣。在我对古诗的赏析中,我尤其被李白的诗歌所吸引,他的作品中融入了饱满的情感和壮丽的意境,使我深深地感动和震撼。
第二段:体会李白诗意境(300词)。
李白的诗歌中常常融入了豪迈、奔放的情感,他用独特的艺术表达了对生活的热爱和追求。比如李白的《登九天山》一诗中,他以恢弘的笔墨描绘了雄伟壮丽的山势,给人一种如临其境的感觉。他的《望天门山》一诗中,通过夸张的形式和奔放的意境表达了对天门山的景色的赞美之情。李白的诗歌是奔放而不失内涵的,它可以使人感受到自由热情的力量。
第三段:感受李白的情感世界(300词)。
李白的诗歌中常常传递着对人生、世界的深切思考和情绪的流露。例如《春夜洛城闻笛》一诗中,诗人将自然景物与人的心境相结合,表达了对洛城的深情厚意。在《静夜思》中,李白用简洁的语言展示了对故乡的思念之情,引起了读者的共鸣。李白的诗歌无论是从意境还是情感上,都能够引起人们的共鸣和思考。
第四段:感悟古诗对现代生活的启示(200词)。
古诗虽然产生于古代,但它们所表达的情感和思考在现代生活中同样具有重要的意义。通过赏析古诗,我们能够从中获得一份平和与宽容。另外,古诗所形成的意境和形象也能够激发我们对美和艺术的热爱,并有助于我们用更加优雅和深刻的方式去体验和感受现实生活。
第五段:总结(200词)。
通过对古诗的赏析,我领悟到古人的智慧和情感之美。李白的诗歌给我留下了深刻的印象,他对生活的热爱和对自由的追求令我备受鼓舞。古诗使我们的生活更加丰富多彩,赏析古诗也能够提高我们的审美情趣和人生境界。因此,我们应该继续学习和赏析古诗,从中汲取智慧和美的源泉,让古诗成为我们心灵的寄托和永恒的追求。
小学古诗词教学论文
1、江南(汉乐府)。
【原文】江南可采莲,莲叶何田田。鱼戏莲叶东,鱼戏莲叶西,鱼戏莲叶南,鱼戏莲叶北。
【理解】青年男女在江边采莲,茂盛的莲叶在江中生长,有些游鱼在莲叶间穿梭往还。鱼儿一会儿游向东,一会儿游向西,一会儿游向南,一会儿游各北,无拘无束,怡然自得。
2、敕勒歌(北朝民歌)。
【原文】敕勒川,阴山下,天似穹庐,笼盖四野。天苍苍,野茫茫,风吹草低见牛羊。
【理解】敕勒人生活的原野在阴山脚下,这里的天幕象毡帐篷一样笼罩着辽阔的大地。苍天浩渺无边,草原茫茫无际,每当大风儿吹来草儿低伏的时候,放牧的牛羊就显现出来。
3、咏鹅(骆宾王)。
【原文】鹅,鹅,鹅,曲项向天歌,白毛浮绿水,红掌拨清波。
【理解】“呷哦,呷哦,”——多好看的鹅!曲着脖子仰起头,对着青天唱赞歌。雪白的毛,碧绿的水,一对鲜红的脚掌,轻轻地,拨弄起两行清清的水波。
4、风(李峤)。
【原文】解落三秋叶,能开二月花。过江千尺浪,入竹万竿斜。
【理解】风,能使晚秋的树叶脱落,能催开早春二月的鲜花,它经过江河时能掀起千尺巨浪,刮进竹林时可把万棵翠竹吹得歪歪斜斜。
5、咏柳(贺知章)。
【原文】碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出?二月春风似剪刀。
【理解】如玉雕一样的新柳碧玉婆娑,无数柔嫩的柳条挂下来象丝带一样。细长的柳叶是谁剪出来的呢?原来二月的春风就是一把神奇的剪刀。
6、凉州词(王之涣)。
【原文】黄河远上白云间,一片孤城万仞山。羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。
【理解】黄河远远流淌直飞上白云端,孤零零一座边城屹立在崇山峻岭间。兵士们何必吹着羌笛奏起衰怨的《折杨柳》,温情的春风难以吹过玉门边关。
7、登鹳雀楼(王之涣)。
【原文】白日依山尽,黄河入海流。欲穷千里目,更上一层楼。
【理解】太阳贴着山落下去了,黄河水滚滚流向大海。想要看到千里之外更壮观的景色,那就得再登上一层楼。
8、春晓(孟浩然)。
【原文】春眠不觉晓,处处闻啼鸟。夜来风雨声,花落知多少?
【理解】春夜里贪睡眠不知不觉天已破晓,醒来时四处已传来鸟儿的啼叫。忽记起昨夜听到刮风下雨的声音,谁知道满枝盛开的花朵凋零多少。
9、凉州词(王翰)。
【原文】葡萄美酒夜光杯,欲饮琵琶马上催。醉卧沙场君莫笑,古来征战几人回?
【理解】精美的酒杯中斟满了葡萄酒,战士们正在准备举杯开怀畅饮,琵琶声从远处传来,催促他们上马出发。战士们喝醉了躺在战场上。您可别见笑,自古以来当兵打仗,有几个能从战场上平平安安地回来啊!
10、出塞(王昌龄)。
【原文】秦时明月汉时关,万里长征人未还。但使龙城飞将在,不教胡马度阴山。
【理解】还是秦时的明月汉时的边关,远离家乡的瘵士仍未回还。要是现在有象李广那样的统帅,绝不会让匈奴的军队侵扰阴山。
11、芙蓉楼送辛渐(王昌龄)。
【原文】寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
【理解】冒着深秋冷雨,连夜到润州,第二天清晨客人就要离去。客人走后,独留江南的我就像楚山一样孤单寂寞了。你回到洛阳,若是亲人们问起我,就说我的心像玉壶里的冰块一样晶莹透明,官场得失置之度外。
12、鹿柴(王维)。
【原文】空山不见人,但闻人语响。返景入深林,复照青苔上。
【理解】空寂的山中看不见人影,只是偶尔听到来自林中的说话声。落日的余辉返照射入林海深处,又透过密林映照在幽暗的青苔上。
13、送元二使安西(王维)。
【原文】渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。
【理解】清晨一场细雨使渭城空气格外清闲,旅舍那么明净,柳枝也像梳洗了一番。请您干了这杯酒吧,向西出了阳光,再也见不到老朋友了。
14、九月九日忆山东兄弟(王维)。
【原文】独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。
【理解】独自一个人在他乡就是那里的外来人了,每次到了节日的时候更加思念亲人。在那遥远的家乡亲人们登高望远的时候,他们头插茱萸偏偏只少了我一个人吧!
15、静夜思(李白)。
【原文】床前明月光,疑是地上霜。举头望明月,低头思故乡。
【理解】静静的夜晚,床前被明月的光辉照得一片洁白,几乎使人以为是地上铺了一层霜。仰头看看明月,不由得低头深深怀念遥远的家乡。
16、古朗月行(李白)。
【原文】小时不识月,呼作白玉盘。又疑瑶台镜,飞在碧云端。
【理解】小时候不认识月亮,把明月叫作白玉盘。又怀疑是瑶台仙镜,飞在夜空云彩中间。
17、黄鹤楼送孟浩然之广陵(李白)。
【原文】故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
【理解】老朋友孟浩然辞别黄鹤楼到东边的扬州去了。这正是繁花似锦柳绿如烟的暮春三月。我望着他乘坐的'那只小船越走越远,最后连那片白帆的影子也在水天相接的地方消失了。这时候只有滚滚的长江水向遥远的天边流去。
18、早发白帝城(李白)。
【原文】朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。两岸猿声啼不住,轻舟已过万重山。
【理解】清晨,我告别高入云霄的白帝城;江陵远在千里,船行只需一日时间。两岸猿声,还在耳边不停地啼叫;不知不觉,轻舟已穿过万重青山。
19、望天门山(李白)。
【原文】天门中断楚江开,碧水东流至此回。两岸青山相对出,孤帆一片日边来。
【理解】天门山从中间断开,长江畅通奔流,碧绿的江水向东流到这里回旋。东西两岸的东梁山和西梁山夹江对峙耸出来,有一只挂着帆的小船从太阳那边驶来。
20、别董大(高适)。
【原文】千里黄云白日曛,北风吹雁雪纷纷。莫愁前路无知己,天下谁人不识君?
21、绝句(杜甫)。
【原文】两个黄鹂鸣翠柳,一行白鹭上青天。窗含西岭千秋雪,门泊东吴万里船。
【理解】两只黄鹂在翠绿的柳枝间鸣叫,一行白鹭在晴晴朗的蓝天飞翔。透过窗子望见积雪经年的西山雪岭,门外停泊着要到东吴远行的船只。
22、春夜喜雨(杜甫)。
【原文】好雨知时节,当春乃发生。随风潜入夜,润物细无声。野径云俱黑,江船火独明。晓看红湿处,花重锦官城。
【理解】好雨像适应了季节变化,到了春天就降临。伴随着春风悄悄地飘洒在夜里,滋润着万物,细微而没有声音。田野里的小路、乌云,全部乌黑,只有江中船上的灯火明亮。到天亮时,再看那红色的湿漉漉的地方,春花沉甸甸的,汝点着锦官城。
23、绝句(杜甫)。
【原文】迟日江山丽,春风花草香。泥融飞燕子,沙暖睡鸳鸯。
【理解】在初春明媚的阳光里,江边是多么美丽。和暖的春风轻轻吹着,草绿了,花开了,散发着阵阵清香。泥土解冻了,燕子忙碌地飞来飞去,衔泥造窝;沙子晒暖了,鸳鸯舒适地睡在沙洲上,成对成双。
24、江畔独步寻花(杜甫)。
【原文】黄师塔前江水东,春光懒困倚微风。桃花一簇开无主,可爱深红爱浅红。
25、枫桥夜泊(张继)。
【原文】月落乌啼霜满天,江枫渔火对愁眠。姑苏城外寒山寺,夜半钟声到客船。
【理解】月亮落下去了,乌鸦不时地啼叫,茫茫夜色中似乎弥漫着满天的霜华,面对岩上隐约的枫树和江中闪烁的渔火,愁绪使我难以入眠。夜半时分,苏州城外的寒山寺凄冷的钟声,悠悠然飘荡到了客船。
26、游子吟(孟郊)。
【原文】慈母手中线,游子身上衣。临行密密缝,意恐迟迟归。谁言寸草心,报得三春晖。
27、江雪(柳宗元)。
【原文】千山鸟飞绝,万径人踪灭。孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
【理解】连绵的群山不见鸟的飞影,所有的路上难寻人的行踪。一条孤单的小船上,有一位披蓑戴笠的渔翁,独自在风雪寒冷的江上钓鱼。
28、渔歌子(张志和)。
【原文】西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。
【理解】西塞山前,白色的鹭鸶在欢快的翱翔,粉红色的桃花在迎春怒放,清澈碧绿的江水潺潺地流淌,鲜美的鳜鱼在水中自由自在地游动。戴上青箬笠,穿上绿蓑衣,在微风细雨中,悠闲地钓鱼,哪里还用得着回家呢!
浅谈初中古诗词教学论文
诵读,是古诗词教学最重要和最主要的手段,这是教育实践者的共识。朱熹对诵读要求“字要读得响亮,不可误一字,不可少一字,不可多一字,不可倒一字,不可牵强暗记,只要多诵数遍,自然上口,久远不忘”,这对我们今天的古诗词教学仍然有着重要的指导意义。笔者在初中语文古诗词教学中,积累了几点诵读教学的“模式”,在此提出就教于专家同仁,以期得到教正与提高。
1.“减负式”诵读。
虽然我们一直在强调给学生“减负”,但学生在学习过程中还是不可避免地感受到压力,其中原因有许多,对所接触的课程、知识点不了解而产生的畏难心理便是其中之一。所以,教师在给学生讲授古诗韵律的相关知识时,大可不必详尽不遗、太过严苛,只求浅显易懂、点到即止即可。
比如,古诗韵律中涉及“平仄”一词。在介绍“平仄”时,只将“平仄”的基本概念讲清楚即可,若将五绝、五律、七绝、七律四种古诗类型平起或仄起首句押韵或者不押韵的情况一股脑儿地灌给学生,不仅浪费了课堂时间,也加重了学生的心理负担,得不偿失。所以,我在古诗词教学中对韵律知识只作一点介绍,不作任何练习测试要求,因为学生对古诗韵律的领会不是通过教师的讲授得来的,而是在古诗诵读中感悟而来的。从而把学习的重点放到大声朗读反复诵读上,让学生在“减负”的氛围中感受古诗词的韵律之美。
2.“入境式”诵读。
一首古诗往往创设了一定的情境,为了能让学生尽快进入到古诗的情境当中,教师在进行诵读教学时,应注意创造与古诗氛围相近的气氛。音乐就是一个很好的营造氛围、带动情绪的手段。在进行诵读教学时,笔者就常常引入音乐。在诵读中引入音乐,主要有两种手段,一是配乐诵读,二是欣赏由古诗改编而成的歌曲。
配乐诵读往往是教师先给学生做示范,这对教师的能力提出了较高的要求。配乐诵读要求教师有较高的诵读水平和诗歌鉴赏能力,要求教师能准确把握诗歌的节奏韵律、情感基调。只有这样,才能有效帮助学生进入古诗情境。如果教师本身不具备那么高的古诗词素养,可以让学生通过欣赏由古诗改编而成的歌曲进入古诗情境。
比如,在讲授《诗经·关雎》一篇时,笔者在讲解、诵读前先播放据此词改编的歌曲《关雎》,让学生对诗中营造的悠远意境和纠结情感有个较为直观的感受和整体的把握。这样,学生由于受到歌曲情感的影响,在进行诵读时就会自觉地投入感情。
3.“融情式”诵读。
能让古诗流芳千古的往往是诗歌中蕴含的情感,教师在教学中通常都很注重诗歌情感的发掘。在诵读教学中,为学生进入诗歌的.情感世界搭建平台是教师的职责。据笔者的经验,如果能巧妙地将学生的情感和诗歌情感联系起来,让学生以情入诗,诵读教学会收到意想不到的效果。
初中生正值青春期,他们对未来充满憧憬。他们往往自信满满,认定“天生我材必有用”。笔者在进行诵读教学中,就很注意引导学生的这种情感。
以教学杜甫《望岳》为例。《望岳》全诗共八句,正面描写泰山之高之雄的就有五句,在诵读的过程中,可以比较直观地领会泰山磅礴的气势。但当读到尾联“会当凌绝顶,一览众山小”时,我们会发现,作者并不是在单纯地赞美泰山,而是想征服泰山,看尽群山。作者越是渲染泰山之高雄,其登上高处的雄心壮志越是展露无遗。这时的杜甫正值青年时期,还未遇到人生的低谷,情绪积极向上,很容易和初中生热烈地憧憬着未来的感情产生共鸣,从而达到精神的勉励。
所以,在进入诵读教学之前,笔者会让学生畅想一下未来,谈谈人生的理想,谈谈实现人生理想可能会遇到哪些困难,是否做好了直面困难、克服困难的心理准备。在此基础上,笔者会告诉学生,一千多年前的杜甫也有着同样的豪情壮志。在这种暗示下,学生在诵读时情绪激昂,感情充沛,不知不觉中就达到了诵读教学的要求。
4.“点睛式”诵读。
抓重点即抓诗眼和秀句。“眼乃神光所聚”(刘熙载),诗眼在诗歌中起统领的作用,是诗歌的精髓所在。“秀者,篇中之独拔者也。”(刘勰)秀句在诗歌当中夺人眼球,画龙点睛,抓住秀句其实也就是抓住了诗人的精神气质。在诵读教学中,要突出诗眼和秀句,帮助学生领会诗歌精华。
仍以《望岳》为例。诗歌的诗眼即为“望”,然而全诗四联没有出现一个“望”字,却又无处不在写所“望”即所望见的泰山之景之境。作者的视角由远及近,从朝至暮,思绪从观望泰山发展为欲登泰山。在诵读前,教师着眼于“望”字,为学生描述泰山之巍峨雄伟,能引发学生的审美关注,帮助学生领会诗人望岳的心境。
秀句往往朗朗上口,广为流传。如曹操《龟虽寿》:“老骥伏枥,志在千里;烈士暮年,壮心不已。”《龟虽寿》写于曹操晚年时期,曹操一生始终怀抱壮志雄心,积极向上,“老骥伏枥”四句正是其内心的写照。进行诵读教学时强调这些秀句,能引导学生咀嚼诗歌意味,帮助学生由句入篇,感受诗人乐观奋发、积极进取的精神。
以上是我在初中语文古诗词教学中采取的几种“模式”。其实不管采用哪些“模式”,无非是要达到朱熹提出的“不忘”的要求,让学生由诵读达成“不忘”,由“不忘”达成升华。
浅谈初中古诗词教学论文
年代:唐作者:常建。
清晨入古寺,初日照高林。
竹径通幽处,禅房花木深。
山光悦鸟性,潭影空人心。
万籁此俱寂,但余钟磬声。
2.《滁州西涧》。
年代:唐作者:韦应物。
独怜幽草涧边生,上有黄鹂深树鸣。
春潮带雨晚来急,野渡无人舟自横。
3.《山中杂诗》。
年代:南北朝作者:吴均。
山际见来烟,竹中窥落日。
鸟向檐上飞,云从窗里出。
4.《送灵澈上人》。
年代:唐作者:刘长卿。
苍苍竹林寺,杳杳钟声晚。
荷笠带斜阳,青山独归远。
5.《赤壁》。
年代:唐作者:杜牧。
折戟沉沙铁未销,自将磨洗认前朝。
东风不与周郎便,铜雀春深锁二乔。
6.《茅屋为秋风所破歌》。
年代:唐作者:杜甫。
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞度江洒江郊,高者挂罥长林梢,
下者飘转沉塘坳。南村群童欺我老无力,
忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。
俄顷风定云墨色,秋天漠漠向昏黑。
布衾多年冷似铁,骄儿恶卧踏里裂。
床床屋漏无干处,雨脚如麻未断绝。
自经丧乱少睡眠,长夜沾湿何由彻。
安得广厦千万间,大庇天下寒士俱欢颜,风雨不动安如山。
呜呼何时眼前突兀见此屋,吾庐独破受冻死亦足。
7.《宣州谢朓楼饯别校书叔云》。
年代:唐作者:李白。
弃我去者,昨日之日不可留;。
乱我心者,今日之日多烦忧。
长风万里送秋雁,对此可以酣高楼。
蓬莱文章建安骨,中间小谢又清发。
俱怀逸兴壮思飞,欲上青天揽明月。
抽刀断水水更流,举杯销愁愁更愁。
人生在世不称意,明朝散发弄扁舟。
8.《行路难·有耳莫洗颍川水》。
年代:唐作者:李白。
有耳莫洗颍川水,有口莫食首阳蕨。
含光混世贵无名,何用孤高比云月。
吾观自古贤达人,功成不退皆殒身。
子胥既弃吴江上,屈原终投湘水滨。
陆机雄才岂自保,李斯税驾苦不早。
华亭鹤唳讵可闻,上蔡苍鹰何足道。
君不见吴中张翰称达生,秋风忽忆江东行。
且乐生前一杯酒,何须身後千载名。
9.《逢入京使》。
年代:唐作者:岑参。
故园东望路漫漫,双袖龙钟泪不干。
马上相逢无纸笔,凭君传语报平安。
10.《天净沙秋思》。
年代:元作者:马致远。
枯藤老树昏鸦,小桥流水人家。
古道西风瘦马,夕阳西下,断肠人在天涯。
浅谈初中古诗词教学论文
年代:魏晋作者:曹操。
东临碣石,以观沧海。
水何澹澹,山岛竦峙。
树木丛生,百草丰茂。
秋风萧瑟,洪波涌起。
日月之行,若出其中;。
星汉灿烂,若出其里。
幸甚至哉,歌以咏志。
《泊秦淮》。
年代:唐作者:杜牧。
烟笼寒水月笼沙,夜泊秦淮近酒家。
商女不知亡国恨,隔江犹唱后庭花。
《浣溪沙·一曲新词酒一杯》。
年代:宋作者:晏殊。
一曲新词酒一杯,
去年天气旧亭台,
夕阳西下几时回。
无可奈何花落去,
似曾相识燕归来。
小园香径独徘徊。
《春望》。
年代:唐作者:杜甫。
国破山河在,城春草木深。
感时花溅泪,恨别鸟惊心。
烽火连三月,家书抵万金。
白头搔更短,浑欲不胜簪。
《归园田居其三》。
年代:魏晋作者:陶渊明。
种豆南山下,草盛豆苗稀。
晨兴理荒秽,带月荷锄归。
道狭草木长,夕露沾我衣。
衣沾不足惜,但使愿无违。
《渡荆门送别》。
年代:唐作者:李白。
渡远荆门外,来从楚国游。
山随平野尽,江入大荒流。
月下飞天境,云生结海楼。
仍怜故乡水,万里送行舟。
《送友人》。
年代:唐作者:李白。
青山横北郭,白水绕东城。
此地一为别,孤蓬万里征。
浮云游子意,落日故人情。
挥手自兹去,萧萧班马鸣。
《渔家傲·塞下秋来风景异》。
年代:宋作者:范仲淹。
塞下秋来风景异,衡阳雁去无留意。四面边声连角起。千嶂里,长烟落日孤城闭。
浊酒一杯家万里,燕然未勒归无计,羌管悠悠霜满地。人不寐,将军白发征夫泪。
《观刈麦》。
年代:唐作者:白居易。
田家少闲月,五月人倍忙。
夜来南风起,小麦覆陇黄。
妇姑荷箪食,童稚携壶浆。
相随饷田去,丁壮在南冈。
足蒸暑土气,背灼炎天光。
力尽不知热,但惜夏日长。
复有贫妇人,抱子在背傍。
右手秉遗穗,左臂悬敝筐。
听其相顾言,闻者为悲伤。
田家输税尽,拾此充饥肠。
今我何功德,曾不事农桑。
吏禄三百石,岁晏有余粮。
念此私自愧,尽日不能忘。
古诗诵读教学论文
自学校开展朗诵读经典古诗活动以来,在同学们中引起了强烈的反响,同学们对中国的古典文化有了深刻的认识,并对诵读经典古诗产生了强烈的兴趣,从中也得到了自我教育,更是让我受益匪浅。
每当上课铃一响,热闹的课间活动顿时鸦雀无声,紧接着就响起了整齐诵读声,你看,同学们个个精神饱满,声音洪亮,还越读越起劲呢,他们完全融入诗的意境当中,个个摇头晃脑的朗读着,好像诗人在吟诵着他写的诗。
每当我读到:“锄禾日当午,汗滴禾下土。谁知盘中餐,粒粒皆辛苦”这几句诗时,心中就浮现出农民伯伯们在烈日下辛勤劳动的情景,深深感受到了农民伯伯们的艰辛,也感受到了每一粒粮食都来之不易,同时懂得了应该好好珍惜每一粒粮食。
当我读到:“三更灯火五更鸡,正是男儿读书时。黑发不知勤学早,白首方悔读书迟”这几句诗时,我眼前浮现了一个勤奋好学的身影。让我感受到了从小就应该勤奋学习,如果错过了儿时的光阴就再也无法回头了。从此我也改变了的学习态度,学习比以前更认真了!我的成绩进步特别大。
诵诗不仅培养了我的人文素养和行为习惯,让我在日常学习中接受传统文化的熏陶,从而懂得既要学好知识,又要学会做人的道理。让我懂得了从小要养成珍惜粮食的好习惯,懂得了从小应该勤奋学习,懂得了……总之,诵诗让我受益匪浅。
将本文的word文档下载到电脑,方便收藏和打印。
古诗心得体会论文
古诗作为我国文化的重要组成部分,自古以来就是我们国家的文化瑰宝。它以其精湛的艺术表现,深刻阐述了中国历史的发展与演变,展现了中华民族的文化底蕴和民族精神。在学习古诗的过程中,对于我来说,我不仅仅能够掌握诗歌的本身,更能够领悟其中的内隐之意,进而获得生活、工作和学习上的启示与帮助。
第二段:感悟。
通过学习古诗,我深刻体会到,古人的文化内涵是一种凝聚着中国古代人民智慧和优秀道德观念的瑰宝,包括了对情爱、自然、人生、道德等方面的思考。古人的思考是非常深刻的,可以带给我们生活上的启示与帮助。例如《登高》中的“人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全”表达出人生离合无常,也暗示着我们应该看到人生的多样性从而更好地认识和应对生活。
第三段:诗歌语言。
古诗的语言非常优美,经过学习后,我越发欣赏古代诗词的语言之美。例如《静夜思》中的“床前明月光,疑是地上霜,举头望明月,低头思故乡”,诗人通过简练气韵的语言,形象深刻地表现了自己的思乡之情。通过欣赏古诗的语言之美,我也更加地重视语言艺术,注重自己的文学修养。
第四段:文化传承。
古诗是中华文化的精髓之一,它包涵了我们国家历史、文化以及人民的情感。而通过学习古诗,我们能够带着这些文化进行传承。例如《黄鹤楼》中:“昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。”这首诗随处可见,即使是如今的人们,也依旧深受其影响,这便是传承的力量。
第五段:结论。
古诗作为中国文化的重要组成部分,其学习意义不仅仅在于熟悉古代文化,在今天这个多元化的社会中,我们需要更多关注精神和思想层面。古诗通过精湛的艺术表达,传递给我们人文关怀和情感体验,让我们感受到文学的力量,增强我们未来的文化自信心。因此,我们应该学习尔后传承,让古诗的精髓在现代传承下去,照亮人类永恒的真善美之路。
于古诗文教学的论文
1.喜欢听、读古诗《小池》。
2.了解古诗的主要内容,感受诗中初夏的美丽景色。
教学准备:
1.与古诗内容相符的《小池》图片。
2.古诗《小池》vcd。
教学过程:
一、幼儿背古诗《春晓》,教师:刚才我们背的古诗描写的是春天的景色,今天我们要来学一首描写夏天景色的古诗。
二、教师出示《小池》图片,引导幼儿观察。
三、幼儿学念古诗。
1.教师“我们古代的大诗人杨万里看到这幅美景后写下了一首诗,这首古诗的名字叫《小池》”教师念一遍古诗。
2.教师讲解古诗的意思,边讲解边出示图谱。
3.引导幼儿听古诗《小池》vcd一遍。
4.幼儿和老师边看图谱边诵读。
5.幼儿跟随vcd边拍手边诵读数遍。
四、教师带幼儿欣赏幼儿园的景色。
《小池》。
宋.杨万里。
泉眼无声惜细流,
树荫照水爱晴柔。
小荷才露尖尖角,
早有蜻蜓立上头。
古诗诵读教学论文
教学目的:
1、会认“夹、断、渡、撑”4个字。
2、正确、流利地朗读古诗,背诵古诗。
3、通过看图读诗,感受春天的美景,热爱生活的情趣。
教学重点:
1、会认“夹、断、渡、撑”4个字。
2、正确、流利地朗读古诗,背诵古诗。
教学难点:
通过看图读诗,感受春天的美景,热爱生活的情趣。
教学时间:
一课时。
一、启发谈话,导入新课。
1、教师启发谈话:
同学们,春天来了自然界的景物会发生怎样的变化?
指生自由发言。
春天是温暖的,是充满生机的`,是美好的。自古就有许多歌颂赞美春天的诗文,今天,我们就来学习一首《春游湖》。
2、板书课题。
二、初读课文,读正确,读流利。
1、教师范读,使学生整体感受,激起兴趣。
3、对照格里的生字画出文中的生字,同桌间互相读一读,读准字音。
4、出示生字卡,开火车读生字。
三、细读课文,读懂诗句。
1、你一定想把这首诗读给同学们听吧,那你可得多读几遍。(生自由读诗句)。
2、指名学生读诗句。
(请读的好的学生配上音乐再读一读)。
你可以看着图也可以看着诗,你想到了什么?
(这首诗从春雨的角度写春,有情有景,生机盎然,俏皮的问候点出了小燕子给人带来了春天的气息,还有桃花映水的姿态跃然纸上,湖水高涨,使岸上低垂的桃花轻轻贴着睡面开放。原来春天早已在湖边,从柳阴里撑出一只小舟来。绝处逢生,令人欢呼雀跃,小舟撑来,全诗随之飞动,勾画出一个情趣盎然的春游图。)。
3、男、女生进行比赛,看谁读的好。
四、朗读背诵,体会感情。
9、指导学生背诵古诗。
会背这首古诗了吗?先自己试一试吧。
10、指名学生背诵。
11、分四人小组,选择自己喜欢的方式背诵。
12、集体背诵古诗。
五、课外延伸,注重积累。
5、你还收集了哪些和春天有关的古诗?背给同学们听听吧。
6、多么迷人春天,你也可以当当小诗人或是小作家,说几句赞美春天的诗句吧。
板书设计:春游湖徐俯。
双飞燕子几时回?
夹岸桃花蘸水开。
春雨断桥人不渡,
小舟撑出柳阴来。
古诗诵读教学论文
1.通过多种形式朗读诗歌,领会朗读诗歌的方法,提高朗读水平。
2.通过朗读诗歌,体会作者的情感,感受诗歌的魅力,激发学生热爱古诗的激情。
3.欣赏诗歌,体会诗歌的意境,提高鉴赏诗歌的能力。
二、教学重点。
1.了解经典诗歌的魅力,感受它对人们精神的陶冶。
2.通过朗读,提高学生独立鉴赏诗歌的能力。
三、活动准备。
四、活动过程。
(一)导入。
由李清照的《一剪梅》歌曲导入,然后让学生谈下听后的感受。
同学们说的这些正体现了诗歌的魅力。中国是一个诗的国度,中国的古典诗歌像一条横亘古今的河流,激荡着每个中华儿女的心曲。这节课就让我们走进诗的海洋,去感受诗的美、诗的情、诗的意。下面我们就进行以“古诗词诵读”为主题的专题读书会。
(二)请同学们拿出我们的《诵读古诗》,从中选出你喜欢的诗歌先在小组内进行试读,然后再推举出代表为大家展示一下。1、配乐,学生朗诵古诗。教师进行点评。2、教师进行朗读指导。
在屏幕上出示一首古诗,由师生共同完成诗歌的朗读。
泊船瓜洲。
宋王安石。
京口瓜洲一水间,
钟山只隔数重山。
春风又绿江南岸,
明月何时照我还?
从这首诗的停顿、节奏、语调、语气,(声断气不断),重音等方面进行朗读指导。
师范读演示。
学生再独诵,齐诵。
教师:同学们的形式非常好,现在就让我们去畅谈一下我们读书的收获,有请读书笔记小组。
(三)畅谈读书收获(学生在古筝乐的伴奏下,畅谈读书学习的收获,诵读自己喜欢的古诗。)。
学生代表去畅谈读书收获(带着自己的学生笔记)。
(四)手抄报小组:
(师)过渡:同学们做的古诗词小报,设计美观,内容新颖,通过各种各样的形式丰富了知识,锻炼了能力,也使我们受益匪浅。有的同学甚至别处心裁为古诗配了画,有请“诗配画”。
(五)“诗配画”:
学生展示,着重在边读边说上,是根据怎样的意境画出来的。
教师再出示名家――齐白石为古诗“蛙声十里出山泉”配的画和朱中为古诗“踏花归去马蹄香”配的画,让学生欣赏。让学生领略名家的诗配画为何高超,重在领会那种需要借助联想和想象才能了解诗句的内涵的方法,从而明白古诗能把人不自觉的带入到它的优美意境中,让你陶醉其中不能自拔。
(师)过渡:一幅幅优美的画卷,再加上同学们细致的解说,把我们带入到了古诗所营造的奇妙境界中,感受到了你们对于古诗的独到见解,发挥了你们的想象力和创造力。以上这些小组都是善于积累,而下面这个小组却是善于创新,有请“古诗新译”。
(六)“古诗新译”:
学生展示。
学生解说自己是站在何种角度立意改写古诗的.,是怎样着重体现“新”的。
(师)过渡:我都情不自禁的为你们鼓起掌来。你们编的小诗琅琅上口,诠释着你们对古诗的理解和感悟,你们已经成为小诗人了,祝贺你们!一首首优美的诗歌代表着一首首悦耳动听的歌曲,下面有请“唱诗小组”为我们重新演绎这动听的旋律。(七)“唱诗小组”:
学生表演。
男生演唱《水调歌头》。
女生演绎《虞美人》。
学生在演唱时,下面的学生可以一块跟着唱,调动起现场的气氛。
(师)过渡:歌声真美妙,正所谓“此曲只应天上有,人间那得几回闻”,我已经陶醉其中了。一首首优美的古诗总是穿越历史为我们上演着一段段令人难忘的故事,请欣赏“七步诗”。
(八)表演小组:。
学生表演。
二胡现场伴奏,一个学生解说这首诗的写作背景,然后演员表演这个故事,表演结束后由两名学生上台接着演唱《七步诗》这首歌。在歌声中进一步体会这首诗带给我们的启迪。
(师)过渡:同学们表演的真好,能够借助古诗发生的历史背景把它演绎的惟妙惟肖,仿佛这个故事就发生在我们眼前,让我们不禁在赞叹曹植才华的同时也领悟到了至亲骨肉间的真情。
五、总结读书成果,激发读书兴趣。
(学生畅所欲言自己的读书收获)(音乐伴奏)六、结束语。
教师:通过这节课的学习,相信同学们对于古诗无论在内容上还是在形式上都有了很大的收获。中国的古典诗歌浩如烟海,诗海遨游只是红杏一支,要想领略满园春色,就应该积极积累,勤学苦练,相信同学们在古文化的熏陶下,“江山代有才人出”会是你们明天的辉煌。让我们在赵翼的《论诗》中结束本课。请同学们一块来读下赵翼的《论诗》。
论诗。
赵翼(清)。
李杜诗篇万口传,至今已觉不新鲜。
江山代有才人出,各领风骚数百年。
(古筝配乐伴随期间)。
七、作业。
1.选取本课中自己喜欢的学习古诗的方法,搜集喜爱的古诗进行朗读,展示给同学,家长。
2.尝试改写一首自己喜欢的古诗。
古诗心得体会论文
在我国文化的长河中,古诗一直占据着重要的地位,它们不仅是中国文学的瑰宝,还是学者探究古代历史、社会、文化背景的重要依据。诗歌是语言的艺术,是灵魂的流露,阅读古诗不仅可以带我们感受前人的情感奇思妙想,还可以启迪我们自己内心的体悟和认识,今天我将分享一下我对古诗的心得体会。
第一段:古诗语言的艺术。
古诗的语言艺术是我最受感染的,古人几乎没有学习巨大词汇库的能力,但他们丰富的感情和聪明的头脑,让他们创作出的诗歌,含义深刻,意境优美。尤其是他们最善于借景抒情,比如杜甫的《登高》:“风急天高猿啸哀,大雪满弓刀。”严寒的天气,凄厉的声音,猿的叫声和弓刀的萧声,配合在一起,内在的含义更是深远。对我来说,探索诗歌语言的奥秘是一件乐趣无穷的事情,因为每一首诗歌里都藏着一种特殊的韵味,不管是暗示还是隐喻,都值得我们细细品味。
第二段:古人的修身养性和社会意识。
阅读古诗,我也发现了古人深厚的道德修养和社会责任感,这种思想是世世代代传承下来的。唐朝的白居易在诗中不断反映出抑制自我欲望,利他主义的理念,比如《赋得古原草送别》:“离离原上草,一岁一枯荣。野火烧不尽,春风吹又生。”这篇诗歌描绘了杂草看似脆弱而快速生长的过程,将自然界的循环与生命的渐萎之间作了巧妙的转换。他希望人们“虚怀若谷”,崇尚环保和自然律,这一理念对于现代社会有着同样重要的借鉴意义。
第三段:古诗道出的真理。
古诗还经常通过独特的语言和表述方式,表达出大道至简的精神,这种真理深刻却朴素易懂,可以使人们感性而理性的思考人生。李白的《将进酒》:“人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。”这句话现代人也常常用到,几乎成为洋洋洒洒的人生哲理,意思是要在人生的得意时尽情享受,珍惜当下的美好。这就是古诗最厉害的地方,它们从生活实际出发,诠释了最根本的道理。
第四段:古诗唤起的情感共鸣。
我相信每个人都有自己喜爱的古诗,每隔一段时间再重读,都会有不同的感悟。尽管古诗涉及了复杂的政治、历史和文化因素,但最终穿透人们的心扉并打动人们的情感。春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪,每首诗歌都蕴含着诗人深情告白的情感,这种情感通常超越时间和空间的限制,激起了我心中的思绪,在心灵深处卷起了一阵阵情感的波澜。
第五段:古诗给我带来的影响。
在这个物质丰富、信息繁华的世界里,诗和追求精神世界的人们交融在一起,更具备了时代价值。我相信,每一个热爱古诗的人,都会拥有一份更深刻的生命体验和理解,以此更好地认识自己、爱别人,为自己的人生之路加油。
总之,我对古诗的感悟很深,它们是一座一座古代文化遗址,经历岁月沧桑,历经风雨洗礼,却能给现代的我们带来价值引领,启示着我们对人生的思考和领悟,以及一些我们应该追寻的人生目标。希望我们能够更好地理解古诗的内涵,发扬古代文化的精华,为中国文化的传承和发展作出更多的贡献。
古诗心得体会论文
随着时代的发展和文化的不断演进,古代诗歌成为了一种重要的文化遗产,其深邃的思想和文学价值得到了广泛的传承和发扬。在接触和学习古代诗歌的过程中,我深深感受到了古人智慧的瑰宝和灵感的源泉,同时也启发了我对生活和人生的理解,下面就谈一下我自己的心得体会。
第一段。
在阅读古诗的过程中,我常常被其中的深刻思想所震撼。有时一句简单的诗句,却能让我感悟到很多。例如《登高》中的“千载谁堪伯仲间,万里零丁谁与为?”,这是一个深情的抒发和反思,它让我想到了人际关系,如果没有亲密的朋友,一个人在异乡生活是何等孤单。同时,这首诗也反映了古人对国家建设的关切和追求美好生活的向往。每当我遇到困难和挫折时,我也会想起古人的智慧和鼓励,因此,古代诗歌不仅给我们提供了美的享受,更深刻地启迪了我们的心灵。
第二段。
在读古诗的过程中,我也深入感受到了古人的文学造诣。古诗使用的是非常精准的语言,它能够简洁、准确地表达作者想要表达的意义。随着时间的推移,每个时代的文学风格都有不同的变化和发展,但诗歌作为一种文学形式,依然是敏感的心灵的选择,能够在不同的时期令人感动。许多古诗歌,包括《登高》、《静夜思》等,依然流传至今,被人们称颂和传唱,它们的经典性和永恒性也给我们的现代诗歌创作提供了巨大的借鉴和启示。
第三段。
古诗歌也让我更好地理解了古代中国的文化和艺术。古诗歌是中国传统文化的重要组成部分,是中华民族的精神和文化的象征。在古代,诗歌是经常用来表达情感和思想的文学形式,它不仅仅用语言来描绘,更用音乐、舞蹈、书法等各种艺术手法来丰富形式,从而创造了具有华丽艺术效果的诗歌艺术。同时,古诗歌也反映了古代社会和生活的方式,可以让我们更好地了解和体验古代人们的文化生活和精神追求。
第四段。
古诗歌的艺术和文化价值也在一定程度上影响了现代文学的创作和发展。许多现代的文学作品,依然受到古代诗歌的启发和影响,不仅在意境、语言、结构上有所借鉴,而且在文学价值和传承上也继承着古代诗歌的优秀文化遗产。因此,在学习和欣赏古诗的过程中,我们不仅仅能够汲取古代文化的智慧与精华,还能够为现代文学的创造和发展提供新的参考和可能性。
第五段。
总之,从古诗歌中,我不仅仅看到了古人的文化和艺术的杰作,更从中获得了对于生活和人生的深入思考和领悟,并从中汲取了启示和智慧。因此,古诗歌不仅仅是一种文化遗产,更是我们今天生活的一部分,也是我们传统文化最为难以割舍的重要资源之一。我们应该更加积极地去学习、去传承、去弘扬古代诗歌,同时,也能够在欣赏和传承中想到自己的生活和人生,从而使自己更加具有深入并富有思想性的文化素养。
古诗诵读教学论文
古典诗词是我国文学宝库中的瑰宝,尤其是小学语文教学新大纲推荐背诵的80首古诗词,都是历代名篇佳作,不仅内涵丰富,具有很高的审美价值和很强的艺术感染力,而且短小精悍,词句优美,韵律和谐,节奏性强,易读易记,特别适合小学生诵读。那么如何指导学生诵读古诗词,对于陶冶其情操,培养审美能力,提高文化素养,显得至关重要。在教学实践中,我主要尝试运用了以下几种方法。
一是熟读成诵法。
即让学生多读,可指导学生朗朗出声地诵读,低唱慢吟地诵读,也可“不求甚解”地诵读,在读中整体感知,在读中有所感悟,在读中培养语感,在读中受到情感的熏陶。读多了,自然成诵。如学习苏轼的《题西林壁》:“横看/成岭/侧成峰,远近/高低/各不同。不识/庐山/真面目,只缘/身在/此山中。”首先是指导学生多读,反复地读,要读出诗的节奏和重音。通过多读,在理解诗意的基础上熟读成诵。
二是联系扩充法。
即将所学的某一首古诗词,与其题材内容、表现手法相近的其他古诗词联系起来诵读,以形成一个知识组块。如学习贺知章的《咏柳》:“碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。”可指导学生同时诵读其他有关“咏柳”的名诗,如杜牧的《柳》:“数树新开翠影齐,倚风情态被春迷。依依故国樊川恨,半掩村桥半掩溪。”罗隐的《柳》:“灞岸晴来送别频,相偎相依不胜春。自家飞絮犹无定,争解垂丝绊路人。”杨万里的《新柳》:“柳条百尺拂银塘,且莫深青只浅黄。未必柳条能蘸水,水中柳影引他长。”把这几首同一题材的诗歌联系起来让学生学习,扩大了学生的知识面,并在对比诵读中强化了记忆效果,从而激起了学生读背古诗词的极大兴趣。
三是想象入境法。
即将诵读过程作为欣赏佳作的过程,边读边想象画面,把自己融入诗词的意境之中。如学习《悯农》(一):“锄禾日当午,汗滴禾下土。谁知盘中餐,粒粒皆辛苦。”可指导学生边读边思考,想象农人艰辛劳作的情景。在此基础上,让学生熟读成诵,自然水到渠成。有条件的还可以利用多媒体手段创设情境,再现画面,使学生有身临其境之感,加深对诗歌的理解和记忆。
古诗诵读教学论文
一、教学目标:
1.初步培养学生对于传统文化的兴趣,为将来的厚积薄发创造条件。
2.诵读经典,积累丰富的语言,提高语言表达能力。
3.直面经典,汲取中华文化的精髓,提高学生的人文素质。
4.诵中感悟,感受经典蕴含的思想性和艺术性,陶冶情操,净化心灵。
二、教学内容:
本学期诵读内容为三部分:
1、古诗十二首。
2、名人名言十句。
3、带“龙”的成语9个;含有“想”意思的成语6个;表示杰出、不一般的成语5个;描写态度和蔼的成语5个;成语接龙一组。
三、教学时间:
1.每周的经典诵读课及一、三、五的晨间诵读时间进行诵读指导。
2.每天语文课上用1-3分钟进行复习巩固。
3.学生课外复习背诵。
四、教学策略:
1.教师范读为主,辅以讲解部分知识点。
2.学生反复朗读为主,要求背诵积累。
3、检查落实。
(1)开辟“古文诵读园地”评出每月的诵读明星。
(2)每月统计学生的背诵进度。
(3)集体展示,评选班级明星。
五、三年级课外阅读推荐书目。
一、必读书目。
1、《语文经典读本》。
2、《爱的教育》。
3、《稻草人》,叶圣陶,中国少年儿童出版社1979年版。
4、《宝葫芦的`秘密》,张天翼,农村读物出版社版。
二、选读书目。(根据各自爱好有选择性的阅读。)。
1、杨红樱系列。
2、《中华美德故事》。
3、《雷锋的故事》。
4、《岳飞传》。
5、《小学生十万个问不倒》。
6、《中国节日故事》。