优秀作文应该既有独特的个性,又符合一定的规范和要求,能够给读者留下深刻的印象。在这里,小编为大家推荐了几篇优秀作文,希望能够帮助大家提升写作水平。
端午节怀念屈原的句子
43.粽香阵阵扑鼻,龙舟声声鼓气。鸭蛋金黄细腻,大家心情甜蜜。愿您在这个端午节,开心快乐,笑的灿烂又美丽!
44.端午节,赛龙舟,赛出龙马好精神,吃粽子,吃出强壮好身体,挂艾叶,挂出幸福好运来,祝你端午快乐,吃个粽子,甜甜蜜蜜的过日子!
45.端午节,正是粽味飘香时;米粘米,好日子,吃完粽子好运至;叶叠叶,钞票结,片片都招财神爷;绳绑绳,双喜临,祝您天天好心情。端午节快乐!
46.又到端午了,又到了吃粽子的季节,忘不了那糯糯的,飘着清香的粽子……给您带来又香又糯的各种口味的粽子,祝您端午节快乐!
47.官衣亦有名,端午被恩荣。细葛含风软,香罗叠雪轻。
48.六幺令天中节虎符缠臂,佳节又端午。
49.小团冰浸砂糖裹,有透明角黍松儿和。——张耒《端午》。
50.不效艾符趋习俗,但祈蒲酒话升平。——殷尧藩《端午日》。
51.国亡身殒今何有,只留离骚在世间。——张耒《和端午》。
52.重午佳辰独掩门。——李之仪《南乡子·端午》。
53.裁缝云雾成御衣,拜跪题封向端午。——杜甫《惜别行,送向卿进奉端午御》。
54.粽团桃柳,盈门共饮,把菖蒲旋刻个人人。——秦观失调名《端午》词断句。
55.入袂轻风不破尘,玉簪犀壁醉佳辰。——苏轼《浣溪沙端午》。
58.重午佳辰独掩门。——出处:李之仪《南乡子端午》。
59.不效艾符趋习俗,但祈蒲酒话升平。——出处:殷尧藩《端午日》。
60.细缠五臂丝长。——舒《小重山·端午》。
61.小团浸砂糖裹,有透明角黍松儿和。——张耒《端午》。
62.空惆怅,谁复吊沅湘。——舒《小重山·端午》。
63.便当裹米?,烂醉作端午。——陆游《春晚叹》。
64.谁家儿共女,庆端阳。——舒《小重山·端午》。
端午节抒情作文:怀念屈原【
屈原虽然死了,但他的爱国精神却永远活在了人们的心中。看吧,五月五的粽子和龙舟就是最好的证明。
每每看到古装电视剧,一个峨冠博带、腰配长剑的历史人物形象就浮现在我脑海中,那就是屈原。他爱国爱民的一生让我感动不己。
是爱国者的代表。在他的一生中,无时无刻不怀念着自己的祖国。为了祖国,他四处奔波,联络抗秦,使怀王成了联盟的领袖,制止了强秦的扩张。面对小人们的嫉妒和忌恨,他把对楚国的忧愁写成了《离骚》。面对怀王的疏远,他忍辱负重,恢复联盟,尽自己的最大努力挽救楚国。面对流放,他发出了“我吃苦受屈都不要紧,只恨他们把国家断送了!”的感慨。屈原的一生是爱国的一生。在听到楚国灭亡的那一刻,他决心用自己的生命去警告那些卖国的小人,激发全国百姓的爱国赤忱,他带着楚国的干净石块,在楚国没被秦兵践踏过的地方,跳入了清清的河水,把他那爱国的身影烙在了我们的心中。
屈原在被排斥和疏远中一次次极力劝说怀王,在没有官职的情况下还为楚国着想,为楚国的未来筹划,或许大家会说,国家大事自有掌权的人操心,屈原这样做是狗捉耗子――多管闲事,太不值得了吧。可是,我认为屈原这样做――值!屈原是为了自己的国家而死,为了楚国的安康而死,为了楚国的安宁而死,为了楚国的和平而死,更是为了楚国的百姓而死呀。
屈原虽然死了,但他的爱国精神却永远活在了人们的心中。看吧,五月五的粽子和龙舟就是最好的证明。
端午节抒情作文:怀念屈原【
昨夜子规声啼催,今朝汨罗带泪归。
《离骚》一曲哀民生,谁人诵之不含悲。
屈原,这位本欲厉治革新的伟大诗人,因小人谄害,终未被重用,且横遭流放,眼见国破民苦而无力回天,痛不欲生,投了汨罗江。
人民为纪念他,因之有了粽子,有了赛龙舟,有了端午节。
每到端午节,伟大的诗人屈原,留给我们的是更多的历史反思。
端午节抒情作文:怀念屈原【
在你走向汨罗江的时候。
你的母亲焦急的向你的方向跑来。
满含着泪花。
一边一边在山野呼唤你的乳名。
在你投入汹涌的河流失去知觉的时候。
你的妻子带着孩子。
闻讯赶来也欲投入河流。
被众人拦下。
一天一天在梦里召唤你的灵魂。
你的国家在你的纵身一跃。
将阴暗的天空拨开了一道光。
一圈一圈的光在不断的扩大。
你留下的一页页诗歌。
百姓也能字字吟唱。
将你的精神讲述给了下一代。
一代一代的传承。
千年间。
有亿万多人口将你的名字牢记。
一年又一年记忆上千年。
你一定不知道又有一个我。
不断的在特定的日子里念叨你。
吟唱你的《离骚》、《九歌》。
你或许托梦给我。
你所说的我真不知道。
我只知道。
路漫漫其修远兮。
吾将上下而求索。
端午节抒情作文:怀念屈原【
一个峨冠博带、腰配长剑的人,缓缓地走着。他面色憔悴,形容枯槁,但是,他的心在激荡,激荡如这眼前不息的波涛。
但是,你好傻啊,屈原!
怀王重用你,让你起草宪令,这是多么棘手的一个差事啊!你要真的改革,会得罪多少权贵,会结下多少仇敌!你的前途会蒙上多少阴影!但这些你都不顾,你都忘记了。你只铭记自己的理想,铭记国家的富强,你毫无畏惧地说:“乘骐骥以驰骋兮,来吾道夫先路也!”
但是,你好傻啊,屈原!
你真的回来了,结果又怎样呢?昏庸的怀王又一次听信了上官大夫一伙人,竟然放走了张仪!你又能怎样?只能徒留叹息!
但是,你好傻啊,屈原!
你满怀雄心壮志,要救楚国于水火,为了表明自己的忠心,竟以死来证明,为何?为何呀?
你始终铭记着自己的责任,正是因为这份铭记,这种看似愚拙不化的铭记,你在滔滔不息的历史长河中永放光芒,才使得那条本来很普通的汨罗江散发着品格的幽香。
端午节抒情作文:怀念屈原【
龙舟竞渡又称“赛龙舟”、“划龙船”、“龙船赛会”等,大多数人只知道是为了纪念楚大夫屈原而源远流长的群众性娱乐活动。其实,其起因历来说法不一,主要有以下几种:
一说是为了纪念越王勾践操练水师,打败吴国。“越地传云,竞渡之事起于越王勾践,今龙舟是也。”(《事物原始·端阳》)吴越交战,勾践败而被俘,在吴国过了三年忍辱含垢的生活,骗得了吴王夫差的信任,被放回越国。回国后,他卧薪尝胆,立志雪耻,于当年五月初五成立水师,开始操练,终于在数年后,一举消灭吴国。后人为了昭彰勾践这种坚韧不拔的精神,便效仿越国水师演练时的情景,于五月五日这一天划船竞渡,以示纪念。
二说是为了纪念伍子胥和曹娥。传说伍子胥因遭谗言诽谤,被吴王夫差命人抛于钱塘江波涛之中,有曹娥驾舟去救。“五月五日,时迎伍君,逆涛而上,为水所淹”(《曹娥碑》)。后世遂划龙舟,作救伍员状。
三说是为了纪念楚大夫屈原。这种说法普遍被接受,其文字记载始见于南朝梁人撰写的《续齐谐记》:“楚大夫屈原遭谗不用,是日投汨罗江死,楚人哀之,乃以舟楫拯救。端阳竞渡,乃遗俗也。”
回答这个问题,得从龙的基本神性入手。我们说过,龙有喜水、好飞、善变、征瑞等神性和兴云布雨、司水理水的神职。既然有这样的神性和神职,被生活在江渎四流、湖泊星罗的水乡各族人民所崇拜就是再自然不过的事情。崇拜意识必然要外化为具体行为。这些行为包括:祭神,将人间美味敬献给神灵,并伴之以香火,让其款款享用;娱神,歌唱、舞蹈,想着法儿让神快乐;拟神,模仿神的举止形态,表示自己和神物有密切的关系,自己身上已秉赋了“神性”,从而能够“神灵活现”。这大概是“龙舟竞渡”的深层动因。人们相信,通过声势浩大的竞赛龙舟,能使天上水中的神龙心神感应而大娱大悦,从而焕发神性,克尽神职,保佑一方水土风调雨顺,稼渔丰成。同时,也使人们自身秉赋龙性,像龙那样强悍矫健,进而怯邪弥难。至于纪念某某人云云,只不过是一种附会。原因大概在于,这些人杰的“人性”和龙的“神性”有相通一致之处,又多少分担了龙的一部分“神职”。比如伍子胥就曾被奉为长江水域的“水仙”、“涛神”、“潮神”和“江神”;屈原也曾被封为“广源顺济王”,有“江神即楚大夫屈原”之说。
关文章:
3.关于屈原的作文800字。
4.端午包粽子作文800字。
5.粽子叙事作文800字。
端午节古诗屈原
屈原是中国古代伟大的爱国诗人,端午节据说就是纪念他的`节日,并且还有人为了纪念他创作了不少感人的诗歌。
端午。
(唐)殷尧藩。
少年佳节倍多情,老去谁知感慨生;不效艾符趋习俗,但祈蒲酒话升平。
鬓丝日日添白头,榴锦年年照眼明;千载贤愚同瞬息,几人湮没几垂名。
竞渡歌(节录)。
(唐)张建封。
五月五日天晴明,杨花绕江啼晓鹰;使君未出郡斋外,江上早闻齐和声;。
使君出时皆有准,马前已被红旗引;两岸罗衣扑鼻香,银钗照日如霜刃;。
鼓声三下红旗开,两龙跃出浮水来;棹影斡波飞万剑,鼓声劈浪鸣千雷;。
鼓声渐急标将近,两龙望标目如瞬;坡上人呼霹雳惊,竿头彩挂虹霓晕;。
前船抢水已得标,后船失势空挥挠。
竞渡曲。
(唐)刘禹锡。
沅江五月平堤流,吧人相将浮彩舟。灵均何年歌已矣,哀谣振楫从此起。
杨桴击节雷阗阗,乱流齐进声轰然。蛟龙得雨鬊鬣动,螮蝀饮汀形影联。
刺史临流褰翠帏,揭竿命爵分雄雌。先鸣余勇争鼓舞,未至衔枚颜色沮。
百胜本自有前期,一飞由来无定所。风俗如狂重此时,纵观云委江之湄。
彩旗夹岸照蛟室,罗袜凌波呈水嬉。典终人散空愁暮,招屈亨前水东注。
浣溪沙。
(宋)苏轼。
轻汗微微透碧纨。明朝端午浴芳兰。流香涨腻满晴川。
彩线轻缠红玉臂,小符斜挂绿云鬟。佳人相见一千年。
唐.杜甫:祠南夕望。
百丈牵江色,孤舟泛日斜。兴来犹杖履,月断更云沙。
山鬼迷春竹,湘娥倚暮花。湖南清绝地,万古一长嗟。
毛泽东:屈原。
屈子当年赋楚骚,手中握有杀人刀。
艾萧太盛椒兰少,一跃冲向万顷涛。
郭沫若:过汨罗江感怀。
屈子行吟处,今余跨马过。晨曦耀江渚,朝气涤胸科。
揽辔忧天下,投鞭问汨罗。楚犹有三户,怀石理在那?
集句题屈子祠。
集芙蓉以为裳,又树蕙之百亩。
帅云霓而来御,将往观乎四荒。
何处招魂,香草还当三户地;。
当年呵壁,湘流应识九歌心。
衷怨托离骚,生而独开诗赋立;。
孤忠报楚国,余**及汉湘人。
旨远辞高,同风雅并举;。
行廉志洁,与日月争光。(董必武)。
清.李元度。
上官吏,彼何人,三户仅存,忍使忠良殄瘁?
太史公,真知己,千秋定论,能教日月争光。
清.李元度。
江上峰青,九歌遥和湘灵曲;。
湖南草绿,三迭重招宋玉魂。
长沙岳麓山的三闾大夫祠:
何处招魂,香草还生三户地;当年呵壁,湘流应识九歌心。
汨罗江屈原祠清.李次青。
万顷重湖悲去国;一江千古属斯人。
湖南长沙屈贾祠:
千古名胜又重新,是谁润色江山?应追思屈子文章,贾生才调;。
四面烽烟都扫尽,到此安排樽酒,好携来洞庭秋月,衡岳春云。
赵朴初题秭归屈原祠:
大节仰忠贞,气吐虹霓,天问九章歌浩荡;。
修能明治乱,志存社稷,泽遗万世颂离骚。
端午。
(唐)文秀。
堪笑楚江空渺渺,不能洗得直臣冤。
端午节吊屈原赋
呜呼,君虽为楚王之同姓,其血缘之亲.可谓近矣,君累世为官,与楚王之忠心,可谓昭然也,然竟为世人所不易,被君王黜免,终于郁郁而沉于汩罗矣。虽有昭昭若明星之德,有日月齐辉之才,一旦被疏,不复被用,虽心系楚国,胸怀天下,岂不枉然。(易当为客字之误)。
余叹其感情之无用焉,君临天下,当以理为重,奈何信奸谗之语,而疏远信臣忠义之士也,怀王不用汝击,终招患祸,身死国灭,为天下笑,吾惟惜其不以事理相推,而竟以感情之草草行事也。
人情有远近.而缘有亲疏,而公理无远近,正道无偏邪,君于九天之上,可忆及昔日否,子兰之流,力劝怀王之秦求和,终使怀王之魂留他乡,子兰岂不为楚王之亲近哉,有骨肉之亲,却不能远谋,有远谋之臣,未有骨肉之亲,情理相较,于情于理,竞何如哉,怀王屈理从情,终至斯地,虽有天地为其悲惜,然流(留)笑柄子青史矣。
君沉汩罗,去今两干余载矣,夫两千余载之中,屈理而从情者,不可尽数,今日光华闪耀大地,然此事仍无有断绝之时,余作此文,毕汝可知,展汝之盛德,示汝之才华,以警戒世人,使其屈情从理,如此,则官不贪,如此,则-民不奸,如此则百姓直田享用不尽矣。
时近端午,怀君之德,故作此赋。
吊君博学,心忠楚国,忧赋离骚;文颂九章,辞怀九歌。吊君清高,不畏忠言,不惧强权;惟君独清,惟卿独醒。吊君仁义,心系百姓,胸怀天下;九死未悔,犹念庶民。吊君忠义,怒斥张仪,为谏怀王;王悲亦悲,国亡亦亡。吊君雅致,纫兰为佩,颂橘之德;朝饮坠露,夕餐落英。
悲哉!叹哉!灵修之浩荡,岂君之可救?民生之多艰,惟君可掩涕。众女谣涿,岂君心之可惩?皇舆败绩,真楚王之可恨!依彭咸之遗则,唯君之可为!
屈原
2、指九天以为正兮,夫惟灵修之故也。——《离骚》。
3、吾不能变心以从俗兮,故将愁苦而终穷。——《九章·涉江》。
4、与天地兮同寿,与日月兮齐光。——《九章·涉江》。
5、乘骐骥以驰骋兮,来吾道夫先路也。——《离骚》。
6、曾不知路之曲直兮,南指月与列星。——《九章·抽思》。
7、日月忽其不淹兮,春与秋其代序。——《离骚》。
8、吾令凤鸟飞腾兮,继之以日夜。——《离骚》。
9、心郁郁之忧思兮,独永叹乎增伤。——《九章·抽思》。
10、袅袅兮秋风,洞庭波兮木叶下。——《九歌》。
11、余处幽篁兮终不见天,路险难兮独后来。——《九歌》。
12、时缤纷其变易兮,又何可以淹留?——《离骚》。
13、何灵魂之信直兮,人之心不与吾心同!——《九章·抽思》。
14、长太息以掩涕兮,哀民生之多艰。——《离骚》。
15、苟余心之端直兮,虽僻远其何伤?——《九章·涉江》。
16、余将董道而不豫兮,固将重昏而终身。——《九章·涉江》。
17、青云衣兮白霓裳,举长矢兮射天狼。——《九歌》。
18、亦余心之所善兮,虽九死其犹未悔。——《离骚》。
19、乘龙兮辚辚,高驰兮冲天。——《九歌》。
20、春兰兮秋菊,长无绝兮终古。——《九歌》。
21、世溷浊莫吾知,人心不可谓兮。——《九章·怀沙》。
22、杂申椒与菌桂兮,岂维纫夫蕙芷!——《离骚》。
23、路漫漫其修远兮,吾将上下而求索。——《离骚》。
24、举世皆浊我独清,众人皆醉我独醒。——《渔父》。
25、沅有芷兮醴有兰,思公子兮未敢言。——《九歌》。
26、身既死兮神以灵,魂魄毅兮为鬼雄。——屈原《国殇》。
27、诚既勇兮又以武,终刚强兮不可凌。——屈原《国殇》。
28、出不入兮往不反,平原忽兮路超远。——屈原《国殇》。
29、带长剑兮挟秦弓,首身离兮心不惩。——屈原《国殇》。
30、操吴戈兮被犀甲,车错毂兮短兵接。——屈原《国殇》。
屈原。
将本文的word文档下载到电脑,方便收藏和打印。
屈原和端午节
农历5月初五的端午节马上就要到了,今年端午不同于往年,苏州将借“伍子胥起源说”的苏州端午节进入首批国家级非物质文化遗产代表作名录的东风,端午节这天将正式举行伍子胥大型祭祀活动。对此,专家表示,端午姓“伍”姓“屈”不是关键,中国民俗的“文化共享”才是最重要的。
端午姓甚名谁,专家看来不是关键,但当端午节是为了纪念伟大爱国诗人屈原的认识已经深入人心且被国人普遍接受的情况下,再来颠覆此种共识难免遭致非议。作为一种民俗,端午节自产生以来的二千多年间已经在国人心目中定格成一种文化符号,因为与屈原结缘,人们习惯上就将其称为诗人节。人们在端午节这天纪念屈原,不仅是为了缅怀屈原的爱国情怀,也是在表达对他为中国文化作出的杰出贡献的追思念想。每到端午,国人就会记起我国第一位伟大的'爱国诗人屈原,他是联合国确认的中国历史上最伟大的世界文化名人之一,并由此追怀他高尚的人格:不愿与世俗同流合污的高洁情怀?“吾不能变心而从俗兮,固将愁苦而终穷”;对百姓怀抱的深切同情??“长太息以掩涕兮,哀民生之多艰”;对理想的不懈追寻??“路漫漫其修远兮,吾将上下而求索”。
端午节是诗人节,也就是文化节,只有屈原这样的文化巨人堪当此任??享有万民纪念,伍子胥算哪门子文化名人,硬要说他也代表了某种文化的话,那就是复仇文化,所谓君子报仇十年未晚。可现代社会需要弘扬这种复仇文化吗?我们正在建的是和谐社会,提倡依法治国,以德治国,我们需要的是宽容,人道,忠恕和友爱,而不是仇恨,像伍子胥那样,一旦大仇得报,整个人就似失去了往日的精力一般,再也燃烧不起那一道无坚不摧的火焰。将端午节的纪念对象置换成伍子胥的危险就在于此。
撇开端午节纪念谁背后的利益盘算,单从“文化共享”这点而论,我以为端午姓“伍”姓“屈”不是关键的专家论点是站不住脚的。从上述分析中可知,让一个复仇狂替代一位大诗人成为端午节的主角,标榜的是全然不同的文化价值观,与建设和谐社会的宗旨相悖,不可取。
端午节“屈伍之争”不是关键。
今年年初,“伍子胥起源说”的苏州端午节进入了首批国家级非物质文化遗产代表作名录,而今年端午,苏州将正式举行伍子胥大型祭祀活动,此次大型公祭又一次把端午节的“伍子胥”与“屈原”之争推进人们视线。
其实,端午节“屈伍之争”,无论最后花落谁家,都不能是以一方放弃端午节而告终的,因为端午节早已从当初一个地域性的节日演变成为今天民族性的盛节。
正如专家所言,这次苏州公祭对于全国过端午节其实都是一个启示和提醒,告诉国人别忘记自己的传统节日和先人留下的宝贵民族精神。须知,传统节日的形成是一个民族或国家的历史文化长期积淀的过程。端午节姓“屈”还是姓“伍”其实不是关键,关键在于传统节日离我们渐行渐远的今天,我们该如何“复兴”这道沉甸甸的文化课题。
端午节屈原的名言
归来!恐自遗灾些。魂兮归来!入修门些。小编收集了端午节关于屈原的名言,欢迎阅读。
1、悬人以嬉,投之深渊些。致命于帝,然后得瞑些。
2、归来!恐自遗灾些。魂兮归来!入修门些。工祝招君,背行先些。秦篝齐缕,郑绵络些。招具该备,永啸呼些。魂兮归来!反故居些。天地四方,多贼奸些。归来!恐自遗灾些。魂兮归来!入修门些。工祝招君,背行先些。秦篝齐缕,郑绵络些。招具该备,永啸呼些。魂兮归来!反故居些。天地四方,多贼奸些。
3、像设君室,静闲安些。高堂邃宇,槛层轩些。
4、层台累榭,临高山些。网户朱缀,刻方连些。
5、冬有宎厦,夏室寒些。川谷径复,流潺湲些。光风转蕙,汜崇兰些。经堂入奥,朱尘筵些。
6、砥室翠翘,挂曲琼些。翡翠珠被,烂齐光些。
7、室中之观,多珍怪些。兰膏明烛,华容备些。
8、二八侍宿,射递代些。九侯淑女,多迅众些。
9、盛鬰不同制,实满宫些。容态好比,顺弥代些。
10、弱颜固植,謇其有意些。姱容修态,絙洞房些。蛾眉曼瞗,目腾光些。
11、靡颜腻理,遗视矊些。
12、离榭修幕,侍君之闲些。悲帷翠帐,饰高堂些。
13、红壁沙版,玄玉梁些。仰观刻桷,画龙蛇些。
14、奉先功以照下兮,明法度之嫌疑。
15、秘密事之载心兮,虽过失犹弗治。
16、君含怒而待臣兮,不清澈其然否。
17、蔽晦君之聪明兮,虚惑误又以欺。
18、信谗谀之浑浊兮,盛气志而过之。
19、惭光景之诚信兮,身幽隐而备之。
20、君无度而弗察兮,使芳草为薮幽。
21、焉舒情而抽信兮,恬死亡而不聊。
22、闻百里之为虏兮,伊尹烹于庖厨。
23、介子忠而立枯兮,文君寤而追求。
24、封介山而为之禁兮,报大德之优游。
25、思久故之亲身兮,因缟素而哭之。
26、放陈组缨,班其相纷些。郑卫妖玩,来杂陈些。
27、激楚之结,独秀先些。菎蔽象棋,有六簙些。
28、晋制犀比,费白日些。铿钟摇簴,揳梓瑟些。娱酒不废,沈日夜些。
29、兰膏明烛,华灯错些。结撰至思,兰芳假些。人有所极,同心赋些。
30、酎饮尽欢,乐先故些。魂兮归来!反故居些。
31、乱曰献岁发春兮,汩吾南征。
32、菉蘯齐叶兮,白芷生。路贯庐江兮,左长薄。
33、倚沼畦瀛兮,遥望博。青骊结驷兮,齐千乘。
35、君王亲发兮,惮青兕。朱明承夜兮,时不可以淹。
36、皋兰被径兮,斯路渐。湛湛江水兮,上有枫。
37、目极千里兮,伤春心。魂兮归来!哀江南!
38、悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
39、质菲薄而无因兮,焉托乘而上浮?
40、山萧条而无兽兮,野寂漠其无人。
41、载营魄而登霞兮,掩浮云而上征。命天阍其开关兮,排阊阖而望予。
42、如丰隆使先导兮,问太微之所居。
43、集重阳入帝宫兮,造旬始而观清都。
44、朝发轫于太仪兮,夕始临乎于微闾。
45、屯余车之万乘兮,纷容与而并驰。驾八龙之婉婉兮,载云旗之逶蛇。建雄虹之采旄兮,五色杂而炫耀。
46、服偃蹇以低昂兮,骖连蜷以骄骜。骑胶葛以杂乱兮,斑漫衍而方行。
47、撰余辔而正策兮,吾将过乎句芒。历太皓以右转兮,前飞廉以启路。
48、阳杲杲其未光兮,凌天地以径度。风伯为作先驱兮,氛埃辟而清凉。
49、凤凰翼其承旗兮,遇蓐收乎西皇。揽慧星以为旍兮,举斗柄以为麾。
50、叛陆离其上下兮,游惊雾之流波。
51、时暖曃其曭莽兮,召玄武而奔属。后文昌使掌行兮,选署众神以并毂。
52、左雨师使径侍兮,右雷公以为卫。。
53、内欣欣而自美兮,聊愉娱以淫乐。涉青云以泛滥游兮,忽临睨夫旧乡。
54、仆夫怀余心悲兮,边马顾而不行。思旧故以想象兮,长太息而掩涕。
55、泛容与而遐举兮,聊抑志而自弭。指炎神而直驰兮,吾将往乎南疑。览方外之荒忽兮,沛[氵罔]瀥而自浮。祝融戒而跸御兮,腾告鸾鸟迎宓妃。
56、使湘灵鼓瑟兮,令海若舞冯夷。
57、玄螭虫象并出进兮,形蟳虬而逶蛇。
58、雌蝩便娟以增挠兮,鸾鸟轩翥而翔飞。
59、音乐博衍无终极兮,焉及逝以徘徊。
60、轶迅风天清源兮,从颛琐乎增冰。
61、历玄冥以邪径兮,乘间维以反顾。
62、经营四方兮,周流六漠。上至列缺兮,降望大壑。
端午节手抄报屈原
端午节是我国古老的传统节日,始于春秋战国时期,至今已有xx多年的历史。传说在古时候有一个受人爱戴的伟大爱国诗人屈原因故投江自尽后,老百姓们自发地划着龙舟去捞救他,还向江中抛撒粽子,让鱼蛟虾蟹吃饱了,不去咬屈原的遗体。后来,每到这一天,人们都要赛龙舟吃粽子,来纪念这位伟大的爱国诗人。
现在,每当端午节来到时,许多人家都会包粽子,各种风味、种类的粽子都会在这个棕香的季节里纷纷涌现。
如今,端午节最开心的就是我们孩子了。端午节又叫娃娃节,我们小朋友不但可以挂鸭蛋包,还可以佩带五颜绿色的香囊,用红、黄、蓝、白、黑五色丝线编织的“长命缕”,系在小孩的脖颈,手腕上或足踝上。往年,爸爸妈妈到这一天,就带着我到爷爷,奶奶家过端午,吃午饭时,总能看到鸭蛋黄。吃过饭,妈妈和奶奶就开始包粽子,她们先去买好粽叶,再把肉、枣子或花生米放进,再拿针穿过去,煮熟以后,香甜可口的.粽子就可以吃了。奶奶家里还晒着许多艾草和蒜头,用来消毒或辟邪。端午节真有意思啊!
端午节屈原作文
明天是五月初五,是城里人的端午节,而在家乡,端午节却是五月十五。因为五月初五农活正忙,稻田里的秧苗还未插完,棉田里的杂草还未除净,正是农人们播种丰收播种希望的黄金时期,他们哪里会有闲心坐下来过节呢,即使勉强自己将身体坐到了餐桌的旁边,他们依然会魂不守舍,他们的心仍在田间地头,仍在那些庄稼的身上。于是我们的祖先便想出了一个折衷的办法,节也要过,农活也不耽误,只好让端午节作出让步,等农活做完后,就把端午节作为庆祝播种的节日吧。这样的端午节,自然与屈原无关了。
在我的印象中,端午节是家乡人每年必过的四大节日之一。根据农活完成情况的不同,家乡人又把端午节分为早端午、中端午和晚端午。早端午是五月初五,在家乡起初是没有的,后来因为农村与城市亲友网络的扩大,有好些嫁到城里的女儿都在这一天回家来过端午节,于是有亲友在城里的人家便把这一天当成他们的端午节了,后来得到大家的普遍认可,自然而然的便形成了早端午的概念。更有家道殷实的大户人家以此作为端午节的前奏,于是五月初五也就有小端午之说了。而那些家道殷实的人家多半都是那一方的地主或者富户,家里都请有长工或短工,在五月初五这一天,长工或短工都还在为他们辛勤的劳动,他们有些之所以选在五月初五过端午,其主要目的还是为了慰劳一下那些长短工们,让他们死心踏地的为他们卖命,同时也是一种积德行善的途径,以此博得乡邻的口碑,可谓一举多得,他们又何乐而不为呢。于是,即使家乡的早端午是五月初五,是屈原投江的日子,但这一天依然与屈原无关。
家乡的中端午是五月十五,也称正端午。顾名思义,这一天才是家乡人真正意义上的端午节,因为到这一天为止,家乡大部分人都把一年的希望播到了地里,农活可以暂时告一段落了,为了纪念他们播种的辛苦,为了庆祝他们阶段性的胜利,他们便借用了这个传统的节日,只是赋予了它暂新的内涵罢了。这一天,姑娘多的人家可就热闹了,因为在这一天,姑娘女婿都携着子女回娘家过节,其实也没有谁作出一个什么规定,只是大家都这样,于是便有了一种约定俗成的`默契,后来在家乡便有了这样的一种说法,端午节便是姑娘回娘家的日子,当然也就与屈原无关了。
家乡的晚端午是五月廿五,也称末端午或尾端午。也就是说到这一天为止,家乡的端午节才算过完了。据说之所以有这个末端午之说,一是为了与早端午相呼应,二是照顾那些田多劳少又无力请工的人家,他们往往在正端午这一天还在地里劳作,等到他们收工上岸,人家的端午早过完了,于是他们便在五月廿五这天过晚端午,也算是坐上了端午的末班车吧,只是节日的气氛淡了许多,但亲情依旧,庆祝的心情依旧,从某种意义上说,是他们为端午节划上了一个圆满的句号。只是,这样的端午节,依旧与屈原无关。
端午节屈原的故事
端午节为每年农历五月初五,又被人们称端阳节、午日节、五月节等。那关于端午节屈原的故事不知你们了解多少呢?以下是小编为大家准备了端午节屈原的故事一览,欢迎参阅。
端午节又名端阳节、重午节,据传是中国古代伟大诗人、世界四大文化名人之一的屈原投汩罗江殉国的日子。两千多年来,每年的农历五月初五就成为了纪念屈原的传统节日。史料记载,公元前278年农历五月初五,楚国大夫、爱国诗人屈原听到秦军攻破楚国都城的消息后,悲愤交加,心如刀割,毅然写下绝笔作《怀沙》,抱石投入汨罗江,以身殉国。沿江百姓纷纷引舟竞渡前去打捞,沿水招魂,并将粽子投入江中,以免鱼虾蚕食他的身体。这一习俗绵延至今,已有两千多年。
千百年来,屈原的爱国精神和感人诗辞,深入人心。人们“惜而哀之,世论其辞,以相传焉”。在民俗文化领域,中国民众从此把端午节的龙舟竞渡和吃粽子等,与纪念屈原紧密联系在一起。随着屈原影响的不断增大,始于春秋战国的端午节也逐步传播开来,成为中华民族的节日。
中国的端午节还有许多别称,如:午日节、五月节、浴兰节、女儿节、天中节、诗人节、龙日等等。虽然名称不同,但各地人们过节的习俗却大同小异。内容主要有:女儿回娘家,挂钟馗像,悬挂菖蒲、艾草,佩香囊,赛龙舟,比武,击球,荡秋千,给小孩涂雄黄,饮用雄黄酒、吃咸蛋、粽子和时令鲜果等,除了有迷信色彩的活动逐渐消失外,其余习俗至今已流传中国各地及邻近的国家。
含义一。
端午亦称端五,是我国最大的传统节日之一。“端”的意思和“初”相同,称“端五”也就如称“初五”;端五的“五”字又与“午”相通,按地支顺序推算,五月正是“午”月。又因午时为“阳辰”,所以端五也叫“端阳”。五月五日,月、日都是五,故称重五,也称重午。
含义二。
端午节,每年的农历五月初五本名端五节,又叫端阳节、重五节、重午节、天中节、天长节。端是“开端”、“初”的意思。初五可以称为端五。农历以地支纪月,正月建寅,二月为卯,顺次至五月为午,因此称五月为午月,五月初五就叫做端午。
其他含义。
1、五月是毒月,五日是毒日,五日的中午又是毒时,居三毒之端,所端午节又叫“五月端”。
2、因唐太宗的生日是八月初五日,为了避讳,改五为午,从此,端午之称更加普遍。又因其月日数相同,人们又称端午节为“重五节”或“重午节”。
1、忌吃娘家粽子。
古代女儿出嫁,长住丈夫家,难得见到自己父母。而从唐朝开始到清末,就有端午回娘家的习俗。
但是在山东一带,有流传着出嫁的闺女走娘家,不须在端午节之前回婆家,即不能在娘家过端午节。
因为民间俗话说,“吃了娘家的端午粽,死得全家都不剩”。
2、严禁房事。
古人认为五月是九毒月,而端午为九毒首日。
天地气场不正的时候,必然会影响到人的身心,所以如在九毒日交欢房事,必须会中邪毒伤身体。
因此古训严禁端午房事,并且规定从五月初一到初五,女子应该归宁,在父母家度过,夫妻分开,并把这天定为“归宁日”。
3、忌毒气攻身。
前面也提到过端午节是毒月,从农历气象上看,正是夏至左右,所以也是一年之中阳气最盛的日子。
从五行上看,任何一种五行过旺或过衰,都会形成邪气,都会对自然气候或人身健康,构成威胁与伤害。
因此,端午节这天需要在房门上,插艾、插桃技、插菖莆以驱鬼;薰苍术、白芷、喝雄黄酒等等。
4、忌举行喜庆活动。
端午节最重要的的内容,就是祭祀先人。而祭祀时难免产生悲伤,因此这天是不适合向别人说祝福的,当然也不适合举行和参加开业、结婚、庆典等喜庆活动。
加上端午节是每年的农历的五月初五,这天是“杨公忌日”,决不能被选来做为办理开张、动工、嫁娶、签订合同等重要事项的日子。
5、忌下河游泳。
由于五月为“恶月”,重五是个不吉利的日子,因此有些地方在这一天忌游泳,尤其忌到曾经溺死过人的地方游泳。因为在端午节那天“溺死鬼”最凶,需要找替身“还阳”,所以又有投粽子入河,让其分享免其作替身的习俗。
6、避五毒。
民间认为五月是五毒(蛇,蜈蚣,蝎子,蜥蜴,癞蛤蟆)出没之时,民谣说:“端午节,天气热,“无毒”醒,不安宁。”端午节驱五毒用意是提醒人们要防害防病。每到端午节,民间要用各种方法以预防五毒之害。一般在屋中贴五毒图,以红纸印画五种毒物,再用五根针刺于五毒之上,即认为毒物被刺死,再不能横行了。
7、儿童的禁忌非常多。
端午节不仅是重五恶日,而且对孩子的身心健康非常大,因此关于孩子的禁忌就比较多,例如说端午节这天不适合生孩子;周岁以内的婴儿端午节要送到外婆家去躲藏灾祸;儿童在端午节当天早上要吃两个鸭蛋,并且在儿童身上洒雄黄酒,以驱虫避邪,保障健康。
在北方一带,小孩子有佩戴香包,驱邪平安的习俗。而且小孩子戴的香包是不能丢失,传说如果小孩子丢失了佩戴的香包,一年之内会有大灾。
端午节过了以后,小孩子要将所戴的香包扔到水里,这样才能免除火灾。
屈原和端午节
上了一年级后,我慢慢地知道了为什么要吃粽子。“节前端午自谁言,万古传闻为屈原”,原来是为了纪念一个叫屈原的人。他为了他的国家,希望能用他的生命给别人提醒,他选择了投江,老百姓们很感动,为了纪念他,每年在他投江的日子里,大家就包了粽子投进江里,让江里的动物们因为吃了粽子就不要再吃他的身体了。这样的人实在是太伟大了,为了别人,他宁可牺牲自己的生命,难怪这么多人要纪念他。
后来大人们还告诉我,在我们国家的历史中,像屈原这样的热爱国家的人还很多,个个都非常了不起。我以后要好好学习,热爱祖国,用我的本领来报答我们的国家。
端午节纪念屈原
农历五月初五,是我国传统的端午节,又称端阳、重五、端五节。今天端午节的众多活动都与纪念我国伟大的文学家屈原有关。
屈原(公元前340-278年),战国时代楚国人,是我国历史上伟大的爱国诗人。他一生忧国忧民,不屈服恶势力。当看到自己的政治主张不能被昏庸的楚怀王所接受,写出了《离骚》、《天向》等不朽诗篇。而强大的秦军又终于打败楚国时,他满怀悲愤地于汨罗江投河自尽,终年六十二岁。
江上的百姓,听说屈原大夫投江自尽,都来到江上,奋力打捞屈原的尸体,此风俗日后演变成赛龙舟。人们纷纷拿出家中的粽子投入江中,让鱼吃了就不会去咬屈大夫尸身,把雄黄酒倒入江中,以便药昏蛟龙水兽,使屈原大夫尸体免遭伤害。
从此,每年五月初五屈原投江殉难日,楚国人民都到江上划龙舟,投粽子,喝雄黄酒,以此来纪念诗人,端午节的风俗就这样流传下来。
老师们、同学们!
端午节是古老的传统节日,始于中国的春秋战国时期,至今已有20xx多年历史。 据《史记》记载,屈原,是春秋时期楚怀王的大臣。他倡导举贤授能,富国强兵,力主联齐抗秦,遭到贵族强烈反对,屈原去职,被赶出成都,流放到沅.湘流域。他在流放中,写下了忧国忧民的《离骚》.《天问》.《九歌》等不朽诗篇等,独具风貌,影响深远(因而,端午节也称诗人节)。公元前278年,秦军攻破楚国京都。屈原眼看自己的祖国被侵略,心如刀割,但是始终不忍舍弃自己的祖国,于 五月五日 ,在写下了绝笔作《怀沙》之后,抱石投汨罗江身死,以自己的生命谱写了一曲壮丽的爱国主义乐章。
传说屈原死后,楚国百姓哀痛异常,纷纷涌到汨罗江边去凭吊屈原。渔夫们划起船只,在江上来回打捞他的真身。有些渔夫拿出为屈原准备的饭团.鸡蛋等食物丢进江里,说是让鱼龙虾蟹吃饱了,就不会去咬屈大夫的身体了。人们见后纷纷效仿。后来因为怕饭团为蛟龙所食,人们想出用楝树业包饭,外缠彩丝,发展成粽子。以后每年5月5日定位端午节。
端午节,门查艾.香满堂.吃粽子.洒白酒.龙舟下水喜洋洋,这些,都是曾经在端午节上最热闹的活动。
当我们还沉寖在西洋节日的欢声笑语中时,据可靠消息说"亚洲某国准备向联合国教科文组织申报端午节为本国的文化遗产,目前以将其列入国家遗产名录,听了这些,中国人除了惊讶只有尴尬,这不仅仅是一个传统节日的得失,不仅仅是少了几项庆祝的活动,更重要的是,这是中国的传统节日,文化内涵丰富,留存着华夏民族独特的文化记忆,每一次传统节日,就是中华民族凝聚力和向心力的一次加强和洗礼,如今,这个拥有20xx多年的历史的传统佳节眼瞅着即将成为他国的国家遗产,我们将有多么尴尬? 毋庸讳言,这些年来,我国的传统节日总离不开吃,端午节吃粽子,清明节吃青团,元宵节吃汤圆,中秋节吃月饼,春节更不在话下。--大鱼大肉让你吃到你不想吃,农耕社会时饥饿的恐惧形成了我国传统节日最鲜明的风俗——吃。如今,满足了温饱需求的人们正在奔向全面小康,什么时候都有的.吃,想吃多少都可以。传统节日的吸引力一下子失去了特有的魅力,在继承传统文化方面,我们守着"聚宝盆"却不善于保护和挖掘,比如文字,当代青年有几个熟识并能运用繁体字?都不认识,又如何了解古代文化?再比如造纸术,我国造纸工业生产的结果是传统手工业的流失,许多高质量的宣纸要到日本和韩国才能买到,他们不但继承了我们传统造纸技术,还有新的发展。就拿端午节来说,它已融入各个临近国家的文化中,形成了独特的生命力,在新加坡,每年端午节举行的国际龙舟邀请赛闻名于世;在韩国,端午节被称为手轮节,是插秧结束后祈求丰年的日子。在很长一段时间里,中国人眼于创新,却往往容易忽视对传统文化的坚持,文化的缺失必然导致精神断层甚至扭曲,而精神的再次断层又将带来什么?有句话说的好:只又民族才是世界的,在面临全球经济一体化的今天,该如何保护与继承我们传统文化,显然已是一个不容回避的问题,而现时的洋节兴盛与传统节日衰落间的反差,更凸显了这个问题的迫切性。
种大事大非的事。但你是否考虑过在我们平常生活中其实又时刻都体现着忠,不计报酬与代价的忠与你自己,忠于你所爱的人,忠于爱你的人。平凡,朴实没什么不好,就看你如何走出自己的路,放出那属于自己的光芒。
端午节端午品屈原
自屈原投江以后,他一直被人们所怀念,我也不例外。人们为了纪念这位伟大的人物,将屈原投江的日子——每年的农历五月初五定为端午节。在每年的端午节,人们都要佩戴花花线、荷包,喝雄黄酒,还要吃粽子和赛龙舟,这种习俗已经连续了两千年之久,这在中国是绝无仅有的。屈原以自己强烈的爱国之心和嫉恶如仇、洁身自好的高风亮节,赢得了后人对他的永世敬仰! 我很敬佩屈原。
屈原,生于战国时期,楚国人,有一段时间深得楚怀王的赏识。楚怀王对他言听计从,百依百顺。而屈原此时就有了一个实施美政的计划:上有一位举贤任能的君主,下有一群竭智尽忠的臣子,国家就能富国强兵,而且屈原认为他一定能实现他的政治理想。看到这里,我不禁敬佩他远大的志向和无比耿直的性格。然而好景不长,不久便遭到了上官大夫的嫉妒,从而在楚怀王面前造谣,说屈原的坏话,令楚怀王渐渐疏远了屈原。屈原绝望了,流落江湖。但是他依然关心着楚国的一切。
当楚怀王决定与齐国绝交时,屈原不顾自己已经没有了官职,穷困潦倒,毅然决定亲自去齐国说明,但是,齐国已经没有人相信他了,他无功而返,伤透了心。后来,楚怀王又放走了秦国人质张仪,更令屈原悲愤不已,不顾自己的处境,径直去宫里参见楚怀王。但是,做出来的事又怎能收回去?屈原又一次失望了。
楚怀王死后,顷襄王把屈原彻底流放了。可怜的三闾大夫,身形憔悴,面容枯槁,然而还是一片赤诚,把整个的心思放在了对国家的挽救上。可是事情并不像他所希望的方向去发展。结果是,不久秦国便挥兵南下,攻破了郢都,屈原看到楚国已经无可救药了,在绝望和悲愤之下,高声呼喊着:“路漫漫其修远兮,吾将上下而求索。”投进汨罗江,自尽了。这更令我悲伤不已,感动不已。悲伤的是一位伟大的爱国诗人,就这样去世了。感动的是因为屈原一颗火热的爱国心!
但是,正因为这样,让我认为屈原并不应该死。如果他听了渔夫的劝告,能够忍着巨大的痛苦,不再那么锋芒毕露遭人嫉恨,楚国也有重建的可能的。但是,傲骨铮铮的'屈原终究是忍受不了内心的痛苦,投江自尽,让楚国再无回天之日。
我同情屈原,我敬仰屈原,我歌颂屈原,又一个端午节来临之际,我不由得深深感叹:屈原之死,悲哉!壮哉!惜哉!真可谓是:
竞渡深悲千载冤,
忠魂一去讵能还。
国亡身殒今何有,
每年端午节这天,人们在品尝粽子时,都会自然而然地想起战国时期投汨罗江自尽的楚大夫屈原。
战国迄今,尽管历史已逾越两千多年,但屈原的不朽之作《离骚》、《天问》、《九章》、《九歌》等,仍为历代文人墨客们所传诵;而屈原的气度、胸襟、抱负、悲惨境遇,每当人们一论及,在唏嘘之余,则不得不为之折服。也正因为如此,屈原在中国的青史中,无论是文韬、也无论是政略,均占有一席重要地位,堪称“千古云霄一羽毛”。
屈原所生活的年代,属诸侯割据、政治风云变幻、社会矛盾日益凸显的年代。因此,他所奉行的政治改革和“唯才是用”、“唯才是举”之主张,很大程度上触及了一批权贵、宵小和奸佞的利益。而楚怀王呢,则又是一个柔弱无能、不纳忠言、不辨贤愚、治国无术的昏君;对于屈原的屡谏,他非但不采纳,甚至听信靳尚等一些鼠辈之谗言,多此将屈公放逐。按说,屈原屡被放逐后,应吸收经验教训,放弃自己的主张,就可以求得自保了,但是,此公从国家、人民的利益出发,始终未屈服与奸佞与宵小辈的谗言,在楚怀王面前仍然从谏如流。最终,境遇不言而喻---在政治抱负毫无办法施展的情况下,只有投汨罗江自尽。 屈原的忧国忧民之心固然令人折服,但屈原的愚忠和遭遇又不得不令后辈滋生一种莫名的遗憾。这种遗憾,归纳起来有如下几点:其一,屈原忘记了“树直有用、人直无用”这一至理名言,更忘记了上司的无能和权贵们的相互倾轧;其二,屈原忽略了自己的身边尚有一批无才无德的宵小之徒和奸佞之辈。他应该知道,在“小人多而君子寡”的特定环境中,姑且不言伸展其志,就连求得自保都困难重重。其三,屈原的报国之志,虽然其意甚笃,其情可宥,但面对忠奸不分的昏君,没有必要从谏如流---哪怕你心底无私,为国为民,他也不会采纳你的主张。不如缄口不言。其四,屈原在经受多次打击和屡遭放逐后,就应该从“路漫漫其修远兮、吾将上下而求索”的逆境中另觅他途。古云:“识时务者为俊杰”,又云:“良禽择木而栖、贤臣择主而仕”,如此贤才“何愁别国无知己,天下谁人不识君”?为什么要自投汨罗江,赔上自己的一条性命。鉴于如上四点,屈原真的不值,令人为其悲惨境遇感到遗憾。
凡后辈者,可从屈原的教训中,悟出如何做人的真谛。切记:在宵小肆虐、奸佞横行的特定环境中,坏人好做,君子难为;忠言逆耳,谗言利行。